Свой— Свол 638 СВ О Й СТ В О ср. свая асаблівасьць, што адражиие адну рэч ад другой; свомасьць, свома, свомны. Аднэй вялічыны i мери ди не аднэй свомасьці рэчы. Свомна чалавеку памыляцца. СВО Й СТВ О, сваяшва па крыві; сваяцтва, сваяк, сваячка, сваяцкі. СВОЯЧНИЦА, сястра жонкі; сьвустка; свяцьця, сватка, ятроука, швагерка, пас?стрымка. СВОЯК, муж жончынай сястры; свясь, сват, швагер, дзевер, пасустрым. v С В О Я С И,свой дом,сваясямья,бацькаўшчына,свойчына. Паедзем на свойчыну. А што у нас на свойчыне цяпер дзееццаР Дай Бог на свойчине сядзець, а не па чужыне бадзяцца. Свайчак, тоеж што рас. „земляки, свой чалавек, чалавек з бацькаўшчыны. СВО ЕБЫ ТН Ы Й абичай, свойскі. С В О ЕВ Л А С Т ІЕ ср. самауляднасьць. СВО ЕВ РЕМ ЕН Н Ы Й, сваячасны—члена. СВО ЕД Ъ Л ЬН Ы Й стол, самаробны. С В О Е Д О Р Н О Е лыка, самалутнае. СВ О ЕЗЕМ ЕЛ Ь Н Ы Й, сваезумны, сваязгмец. СВ О ЕК О РЫ СТ ІЕ ср. самапрагны—тасьць. CB O EH P A B IE ср. самадурства, самадур. СВ О ЕО Б Ы Ч ІЕ ср. самазвычнасьць. СВО ЕО БРА ЗН Ы Й, сваеабл/чны— насьць. СВ О ЕРО Д Н Ы Й, сваякі— касьць, сваякасьлівы. С В О Е У М ІЕ ср. разумніцтва, разумнік— зумніца. СВО Л АКИ ВАТЬ што, звалачяць— члцца. СВОЛ ОЧЬ, усё што звалочана ці звалаклося ў адно мейсиа, благі народ, галцяі, бадзягі; зород, зородны; зородзень, цяжкі праступнік; зородня, цяжкі праступак; зоройца, хуліган, той хто зрабіў які праступак; назороіць, набуяніць нахуліганіць; зороя, рас. ору die
Дадатковыя словы
зброд, збродзень, збродны, збродня, збройца, зброя, назброіць, пас^стрым, сваеаблічны, сваез^мны, сьв^стка
2 👁