Свой— Свол 638 СВОЙСТВО ср. свая асаблівасьць, што адражиие адну рэч ад другой; свомасьць, свома, свомны. Аднэй вялічыны i мери ди не аднэй свомасьці рэчы. Свомна чалавеку памыляцца. СВОЙСТВО, сваяшва па крыві; сваяцтва, сваяк, сваячка, сваяцкі. СВОЯЧНИЦА, сястра жонкі; сьвустка; свяцьця, сватка, ятроука, швагерка, пас?стрымка. СВОЯК, муж жончынай сястры; свясь, сват, швагер, дзевер, пасустрым. v СВОЯСИ,свой дом,сваясямья,бацькаўшчына,свойчына. Паедзем на свойчыну. А што у нас на свойчыне цяпер дзееццаРДай Бог на свойчине сядзець, а не па чужыне бадзяцца. Свайчак, тоеж што рас. „земляки, свой чалавек, чалавек з бацькаўшчыны. СВОЕБЫТНЫЙ абичай, свойскі. СВОЕВЛАСТІЕ ср. самауляднасьць. СВОЕВРЕМЕННЫЙ, сваячасны—члена. СВОЕДЪЛЬНЫЙ стол, самаробны. СВОЕДОРНОЕ лыка, самалутнае. СВОЕЗЕМЕЛЬНЫЙ, сваезумны, сваязгмец. СВОЕКОРЫСТІЕ ср. самапрагны—тасьць. CBOEHPABIE ср. самадурства, самадур. СВОЕОБЫЧІЕ ср. самазвычнасьць. СВОЕОБРАЗНЫЙ, сваеабл/чны— насьць. СВОЕРОДНЫЙ, сваякі— касьць, сваякасьлівы. СВОЕУМІЕ ср. разумніцтва, разумнік— зумніца. СВОЛАКИВАТЬ што, звалачяць— члцца. СВОЛОЧЬ, усё што звалочана ці звалаклося ў адно мейсиа, благі народ, галцяі, бадзягі; зород, зородны; зородзень, цяжкі праступнік; зородня, цяжкі праступак; зоройца, хуліган, той хто зрабіў які праступак; назороіць, набуяніць нахуліганіць; зороя, рас. ору die