Свид— Свис 636 СВИДЕТЕЛЬСТВО, пасьветчаньне. СВИНЧИВАТЬ што, сашрубовываць. СВИНЕЦ м. коў, адзін з самых миккіх i важкіх; волава, валавяны, валавяніць, волаўка. Тойкоў які па расійску назцваюць волава у насназываюць яго— цына. СВИНЬЯ ж. сьвіньня, сьв/нка, сьвінячы; сьвінуха, сьвінушка, травнністая расьціна якая пад восень бялес i робіцца жострай як сьвінная шэрсць, расьце на пясчаных i папзольных высоких землях; сьвінушнік, сьвіндрнік, сьвінятнік, хлеўчык для сьвіней; сьв/нства, неахайнасьць ў маральным значэньні; сьвін/на, сьвінное мяса; сьв/нтус, чалавек неахайны ў фізычн. i маральным значэньні; сьвіндр, сьвінапяс, пастух які пасьвіць сьвіньней; сьвінячыцца, паступаць брыдка, па сьвінску. Знаў Бог, што ня даў сьвіньні рог. Здарылася сьвіньні ў неба глянуць. Воўк не пастух, a сьеіньня не агроднік. Заракалася сьвіньня бруды есьці. Ашчыраецца як сьвінная галава на Коляды, калі ляжыць вараная на стале. Рохкае, як сьвіньня. Эпітэт сьвіньні: рохля. Сьвінны самец не кледзены: кнур, кнораз, керназ; кладзены: парсюк. Па ўзросту: парасё, падсьвінак, кабан. СВИРАТЬ што на каго; ілглць, салгдць. СВИРЕЩАТЬ, верашчэць, выдаваць рэзкі праразьлівы голас;сьвірашчэць, сьв/раст, сьвірасьцулка, названьне птушкі Ampellis (Bombycilla) garulus. Ты мая перапёлачка, ты мая сьеірасьцёлачка (Песн.). СВИРЕЛЬ, сьвісьцёлка, музычная прылада; жалейка; сьвірасьцулка, дзьве дудкі зьвязаныя разам адна другой карацейшая; сьвірэц, музыка на сьвірасцёлках. СВИРЕПЫЙ, люты, лютасьць, лютаваць. У старой нашай пісьменнасьці слова.свирепый* трапляецца ў значэньні: дзікі, дзікасьць. СВИСАТЬ, звісдць—сдньне, зьв/слы, зьвіславдты