Варить—Вахта усялякіх ягад яны сабе за лета з цукрам навараць (Ельскі). ВАРИ ТЬ, агульнаслав.; даводзіць цечыва да кіиеньня на агне: варыць, взрыва, вярыуня, варн/ца, вар. LLmo дзень в а р ым рознае в ары в а на ежу. Сёлета не ўрадзіла в ары в а: капусту чэрві паелі, буракі неўдаліся, грыжына (бручка) i морква надмокла. Наша в а р ы ў н я сухая, але сцюдзёная, зімой падмярзае, ў ей варыва. Кажуць, даўней, былі ў Горадзеншчыне саляныя в ар н\цы. В а р ам рукі абварыла сабе. В а р н а, горача, парна. В ар и с т а я пен, печ у якой в араць. В А Р, вараная смала; шавуцкая смала; п/кта. ВАСИ Л ЕК м. расьц. Centurea Cyanus: валошка, вясілька, Мнисцамі у нас саму расьціну завуць в а л о ш к а, а краску — в а с і л ь к а. (Слуцк. пав.). Краска в а л о ш к i служыць найболып упадабаным матывам у беларускім здобніцтве, асабліва выдатнае мейсца яна займае у матывах слуцкіх паясоў. ВАСИ Л И СК м. баечны зьмей: базылішак. ВА СИ Л Ь ЕВ В ЕЧ ЕР, к о н а д з е нь перад Новым годам: шчадрэц, шчодрык, шчодры вачар. В А Т А ГА ж. банда, бандыр, бандавод. За б а н ду жабракоў аднаго багача ня вымяняеш. Бандэж ы ц ц а, біцца, змагацца, клапаціцца. З б а н д э ж ы ць зьбіць з панталыку. В А Т ЕР П А С м. прыбор паказуючый роўню на паверхні: грунтвага. В А Т ЕР К Л О ЗЕТ м. адходнае мейсца з напускной надой: сталгц. ВА ТРУШ К А ж. круглы піражок з тварагом: тварожнік: кныш, кнышок. К н ы шы пякуцца з тварагом, макам, канаплямі i канфітурамі. ВАХЛ АК м. нехлямяжы, неабычайлівы чалавек: плбав?нь, растармаха, целяпунь. ВАХЛЯТЬ, пэцкаць, патроліць, кудлячыць. ВА ХТА ж. чародная варта на вайсковым вададиплаве: дазор
Дадатковыя словы
варніца, мнйсцамі, плбав<?нь, пікта, целяп^нь, шав^цкая
6 👁