Вал—Варенье 50 ВАЛ И ТЬ, зьбіваць воўну: лямчыць; „валіць" слова заноснае з Масковіі. Па беларуску будзе ни войлак, а—л я м е ц. ВАЛ м. земляны накоп: акоп, акопісты, акяпываць. (Ціліндрычны кругляны асяродак машыннага кола: ворот), вал. Вяла к, прыбор да качаньня бялізны. Вал, валвя, вада паднятая ад ветру сьцяной. Ц і ня быстрая рэчка вале ой бьець. Мату хна дачушку з вянца жджэць. В А Л О В О Й, у лічэньні, нрадажы: агульны, агульніцкі, агулам. А г у ль н а г а даходу было столькі то. А г у ль н і ц к а я крама,, называецца — а г у льн я,-н іца. У раздроб нс прадаюць, толькі а г у лам. ВАЛ УН, камень агладжаны i акруглены прыродай: глыжяк, глыжэнь, бугль/га, бугль/жнік, буляк, буглавунь. Дробныя камяшкі адложаныя ракой, буйнейшыя за жір— гальчак/ гальчяк, гальчаўу. В А Л Ь Д Ш Н ЕП, птах Skolarax nistikola: сломка. ВАЛЬЯЖ НЫ Й літы, тоўсты, адліваны да поўна у форму: масыўпы, аднал/тны. ВАМ П И Р м. баечная істота, якая па сьмерці; высысае у сьпячых людзей кроу з жыл, а часам i загрызае на сьмер: упыр. ВАП м. ВАП А ж. натуральная выкапываная з зямлі фарба: вохра. ВАП И ТЬ, вохрыць. В А Р В АР м. лац. чалавек не адукаваны, грубы, дзікі: бярбар. Б а р б а р с к і, прыналежны барбару, дзікі. В А Р Е Г А, В А Р Е Ж К А ж. аднапальцыя суконныя рукавіцы: сподкі. В А РЕН И К ж. варанае цеста надзяванае тварагом, твараговы блінчык запечаны на скварадзе: сырнік. В А Р ЕН Ь Е, вараныя ў цукры ягады: канфітуры, сочыва. Н у не ядуць мусі хлеба, адны толькі к а н ф і т у ры (Бурачок). Усякага с о ч ы в а, з
Дадатковыя словы
адналітны, буглав^нь, бугльіга, бугльіжнік, гальчакі
7 👁