Р ьян -Р 'Ъш 626 но, кол, аглабля нры кіраваньні стырном у вадаплаве; шпульга,, перасьвер цягару проз шпулю, прыкладам пры дзьвярох. РЬЯНЫ Й, я ры, запальчывы, парывісты. РЕД{1Й, Н.е густы, ня сьціпры, не часты, рэдкі, рэдкаваты, рэдзіць; радзюга, рэдкая, не густая тканіна; рал,ы— ў гады, калі-некалі. Р ЕД К О 'СТ Н Ы Й, рэдка сустрачаны, цэнны; рэдкь рэдкас) ць; рэдны, рэдлівы— васьць; рэдыль. Р Е Д Ь К А ж. рэдзька. Горкі як рэдзька. Аб зьвялай рэдзьцы кажуць: Рэдзька спалатнела; палатня івая рэдзька. Р Е З А 'ГЬ az. слав. рэзаць— зацца, р.ўзаньнс, рэзь; р"і3, карба нарэзка; рэзьба, вырэзка рысункамі на дрэве, ковё, камяню; рэзьня, бойка, бітва халодн ай зорояй; рэзьні смл. дробный піражкі, якія р обяць на Куцыдю, у Віленшчыне i Горадзеншчын.е называюць* іх „сьліжыкі*; рэзьня, бойня дзе рэжуць статзк на мяса; разьн/к, разьн/цтва, рамяс'ло раз'ьнш.кае; рэза, адрэзак, шнур зямліі мера/паперы., рас. „стопа*; рэзкі, востры, прлразьлівы; рэзка.сьць, вострасьць; рэзанка, рэзачка, рэзь— боль у жываце. Р Е З Ь Б А ж. разьба, рыцьба, шніцура. РЕЗЕГЦ, м. усякая ирылада да выразаньня; разгц. Р Е З Ч И К м. хто выразае па дрэве; рэзьбяр, рытнік, Цдныцар. Р Е,К А ж. аг. сл. рака, рэчка, рачулка, рачны, рэчьшіча. Р Ь З Ц Ы, пярэднія зубы, секачы. Р Е ЧЬ мова. РТ,ЧЕН 1Е ср. сказ, выслоў, высказ. Р Е Ш А Т Ь, каичаць, вяршыць, ппстанлуляць; станагдцъ, развязы ваць. РЕШ И ТЕЛ Ь Н Ы Й, станоўчы. Р Е Ш И Т Ь С Я, адваж ы цца, надумацца
Дадатковыя словы
зброяй, мераіпаперы, р.^заньнс, разьнш, разьнік, разьніцтва, рамясло, рач^лка, ред{<1й, рэдкас)>ць
6 👁