Р ьян -Р 'Ъш 626 но, кол, аглабля нры кіраваньні стырном у вадаплаве; шпульга,, перасьвер цягару проз шпулю, прыкладам пры дзьвярох. РЬЯНЫЙ, я ры, запальчывы, парывісты. РЕД{1Й, Н.е густы, ня сьціпры, не часты, рэдкі, рэдкаваты, рэдзіць; радзюга, рэдкая, не густая тканіна; рал,ы— ў гады, калі-некалі. РЕДКО 'СТНЫЙ, рэдка сустрачаны, цэнны; рэдкь рэдкас) ць; рэдны, рэдлівы— васьць; рэдыль. РЕДЬКА ж. рэдзька. Горкі як рэдзька. Аб зьвялай рэдзьцы кажуць: Рэдзька спалатнела; палатня івая рэдзька. РЕЗА 'ГЬ az. слав. рэзаць— зацца, р.ўзаньнс, рэзь; р"і3, карба нарэзка; рэзьба, вырэзка рысункамі на дрэве, ковё, камяню; рэзьня, бойка, бітва халодн ай зорояй; рэзьні смл. дробный піражкі, якія р обяць на Куцыдю, у Віленшчыне i Горадзеншчын.е называюць* іх „сьліжыкі*; рэзьня, бойня дзе рэжуць статзк на мяса; разьн/к, разьн/цтва, рамяс'ло раз'ьнш.кае; рэза, адрэзак, шнур зямліі мера/паперы., рас. „стопа*; рэзкі, востры, прлразьлівы; рэзка.сьць, вострасьць; рэзанка, рэзачка, рэзь— боль у жываце. РЕЗЬБА ж. разьба, рыцьба, шніцура. РЕЗЕГЦ, м. усякая ирылада да выразаньня; разгц. РЕЗЧИК м. хто выразае па дрэве; рэзьбяр, рытнік, Цдныцар. РЕ,КА ж. аг. сл. рака, рэчка, рачулка, рачны, рэчьшіча. РЬЗЦЫ, пярэднія зубы, секачы. РЕЧЬ мова. РТ,ЧЕН 1Е ср. сказ, выслоў, высказ. РЕШАТЬ, каичаць, вяршыць, ппстанлуляць; станагдцъ, развязы ваць. РЕШИТЕЛЬНЫЙ, станоўчы. РЕШИТЬСЯ, адваж ы цца, надумацца