Рут— Рыч РУТА ж. расьціна Ruta graoveo)'ens* яркая зелень, зелень, зеляніпа асабліва травяніст.ая, дзеля гэтага эпітэт рута дадаецца i да мяты i да травы i да табакі. Рута— мята; рута—траўка. Руцьвян. руцьвяны, як эпітэт дадаецца вянку, полю, лугу i інш. Парутнуць, пазелянець. РУТИНА ж. фр. безкрытычнае выпаўненьне звычаю, навыку; навытар. рухлыи, ня сьціпры, ня сьціслы наздраваты, сыпучы; рыхлы, рыхласьць, рыхлавдты, рыхлявы, ры хліць, рыхляціна; пухляны, пухл/ць, пухляк, РУХЛЯДЬ, рухомая маетнасьць; болды,, балдзьдз£; рухмацьцг, рухамоцьце. РЫБА ж. аг. слав, рыба, рыбі, рыбка, рыбіна, рыбіца, рыбны. РЫБАК м. рыб я к, рыбалоў, рыбалоўнік, рыбалоўства; рыбдр, рыбдрства, рыбярскі. РЫДАТЬ, голасна нлакаць ўзрыгамі; ндузрыд, ндузрыдам; хл/паць; руіць, руець; рыгаць. РЫЖІЙ, рыжы, рыжэць, рыжасьць. РЫЛО ср. па расійску агульна морда жывёлЦ— па нашаму сьвінская морда—рыла, ад ярыць"* РЫЛЬЦЕ, насок, дзюбка пачыньня да зьліваньня цечы; дзюбка, дзюбцік, дзюбок; насок; гілгк. РЫНОК м. рынак, торжышча. \ РЫСКАТЬ, нас/цца, гарцавдць, лутаць. Лётае воўк па полю. Лётае, носіцца па чужыне. \ РЫТЬ, капаць; бурыць, рыць. Зрылі старую хату i будуць стаўляць новую. Ня зрывай \ена з торпу, ня скідай. \ РЫЧАГ м. касарга, вдга, асьвір, бдгіль, багля, карно, шпульгя. Касарга i вага— кол, бэлька падложаная пад цягар, адным канцом на коса ўверх пастаўленым, націскам на другі канец выв.арачывае цягар; асьвер, перасьвераючыся лягчэйшым канцом падымае цягар, асьвер бывае пры студні; багіль, багля, аглабля да паварачываньня прыклядам вятрака пад вецер, да кіраваньня стырном; кар40 21. Зак