Роды—Рожа РОДЫ, аддзяленьне ад маці дзяценка: рады, по* лаг; радзільніца. РОДОСЛОВНАЯ ж. радавод, вывад роду. РОДИЛЬНЫЙ притулак, радз/льны, полажны; радз/льня. РОДИТЕЛИ, бацьк/, бацька i матка, бацькаўскі. РОДИНА ж. бацькаўшчына. РОДНОЙ, родны, сваяк, спакроўнік, крыв/ч, кроўны. РОДСТВЕННИК м. крыв/ч—чка, кроўнік—ніца, сваяк; родны, роднік—ніца, радня, радз/м, радз/ок. Радзіма майго сасватаў з суседкай. Гэтаж такі радзюк мой, што i прызнацца сорамна. Родніка (бліжняга) свайго любі як самаго сябе. Ж и вучи у сяк наживется i маскаля роднікам, крьівічом, назавется (в. Баяри Дзіс. пав. Симон. Ластарка). Свой, кроуни грот npatiieae. Кроўнага свайго не пазнае. Не па криві, а па духу ён мне крывіч. Летапісчич Радзімічи, гэта пераклад, ибо аднаслоў найменьня Кривічи. РОДИМЫЙ, кроўны, кроўненькі. Мой ты кроўневькі. РОДИМИНКА, радз/мка, радзшы знак, радзшчык. РОДОВИК, мяйсцовы, пракавечны жыхар; крыв£ц, пракавітнік. РОД м. плгмя, род. РОДНИТЬСЯ з кім, ра дн/цца; спакровіцца, сп акров i ць. РОДНЪТЬ каму, раднщь, зрадн/цца; спакровіцца. РОДНИК м. крын/ца, крын/чны. РОДОВСПОМОГАТЕЛЬНОЕ умецтва, рода* спаможнае. РОДОНАЧАЛЬНИК м. родапачатнік—ніца. РОЖА ж. лайчыаа кажуць аб абліччы; рыла