БЪл—Валенка БЪЛКА, вавёркз, в?кша. БЪЛЬЕ, бял/зна, нацб-ліва, хусцьцё. БЪЛИЛА, пудра. БЪЛОБРЫСЫЙ, бял£'сы. БЪЛОК, бялок. БЪБКОВИНА, бялчявіна. БЪЛОШВЕЯ, швячка. БЪЛЕНА расъць. Hyostianius niger: бл£кат. БЪС, агульн. слав, бес, чорт, нячмсьцік, злы Дух. БЪСИТЬСЯ, ш а л т ь, шалуны, шал, В. ВАДИТЬ каго чым, нядзіць, панддзіўся, нддны. Н а д з і ць абцяцанкамі.П а надзіла с я лісіца ў курынец. Н а д ни кавалак. Пакарай каб ня п о над на было другому. ВАЛЕК, плосмая калодачка з ручкайда выбіваньня бялізны пры паласканьні: пряльнік (ад „праиь"— біць), прянік. К ія н к а— пральнік з доўгай ручкай, каб можна было праць не згібаючыся; ужываецца пры бяленьні палоцен, ВАЛЕЖНИК м. паваленыя ветрам дрэвы ў лесе: павдл, лесалом, ветралом, вывгртка. ВАЛЕТ м. франц. малодшая з фігур у картах: ніжнік. ВАЛИТЬ, агульн. слав, валіць. В а л ь ны стар, усеагульны, экстраны сход. В а л ь ны сойм, сход. ВАЛЕНКА, шапка зьбітая з воўны; магурка. М ат ер ка. даўней была націнальным беларускім галаўным надзеткам: рабілі пераважна м а г е р к і з белай воўны з загнутымі ўверх краямі, ў форме капялюшнага брыля. М а г е р к а названьнезаноснае, праўдападобна паходзіць ад слова „вэнгер", сам-жа адзетк сягае дужа даўных часаў і мае сваю старую назову: к у ч о м к а, кучма. 3 Знк