Бревен— Бризжет БРЕВЕНЧАТЫЙ, бярчясты, бярвунны. БРЕДИТЬ, відзіць што ў сьне, ў гарачцы: маячыць, маячыцца; трызніць, мітурыць, мітурясы, вярзьці. M а я ч ыц ц а, як у сьне. 3 гарачкі n p ым а я ч ы л а с я яму. Усю ноч трызьнілсіся нечысьць усякая. Яму ў вачах мі ту р ыц ц а; прым і т у р ы л а с я нешта. Ляжыць ў мігпур а с ах {Вітэбшч.). В я р з е ц ц а што ноч мне сон дзіўны. БРЕД м., маячня, маячаньне; мітургя. БРЕЗГАТЬ, БРЕЗГОВАТЬ, грэбаваць, грублівы, грэблівец. БРЕЗЕНТ м. голяндзк. самае тоўстае палатно на парусы, прасычанае дзёгцям: дзегцяв/к, дзегцявянае палатно. БРЕЗЖАТЬ, брынчзць, брязгаць, бразгатяць, брязгука. БРЕЗЖИТЬ безасаб. аб сьвятле, пачатак раніцы: дн?е сьвітяе залачзе. Перад прыходам раніцы поч—сутуняе; сьвятло брызчыць. БРЕЛОК м. франц. брыжык, брмжыкі, дзь/ндзік. БРЕМЯ, бярзмя, бурамя, БРЕНІЕ cp. црк. распушчаная гліна, гразь: буза, іл. БРЕННЫЙ, глінянны, ўзяты з зямлі, з бузы ілу; крохкі, зьнікомы. БРЕНЧАТЬ, брынкаць, брын?ць, бразджяць, Ой зацьвіла макавачка, зачала брынеці. У чистым полі магіла брынела, a na даліне рэчанька бp ы н е ла. Б р ы н к а е на струнах. Ляскае, бра з г ае, злосьць выказуе. Б р а з н у ў ў бляшаны круг. Б р а з ь н е слова што хоць хавайся (рас.: ляпнет). Б р а з д ж о т к а, б р а з д ж а н к а, цацка бляшаная з камяшкамі ў сярэдзіне, а такжа гаварлівая кабета. БРЕШЬ ж., пралом. БРИЗЖЕТ, прьоиче, гшрскае. П рысок, прадукт пырсканьня: гарачы з іскрамі попел