Брас— Бревно 40 ім і упора к а ў г а была дык ходзяць падбітыя. За вечнай к а ў г о й німа супакою ў хаце (Дрыс. Себежск. пав.). К а ў г а н і яго ў патылщу. Б Р А С Л ЕТ м. мэталічная зашпілка на руку дзеля аздобы: бранзалута, нарямак. БРАТ, кожды з сыноў адных бацькоў: брат, братка, браток, брац/тка, бряхна. Адзін б p a x на конікі сядяае, Другі б p a x на яго навучае: Да будзь, б р а х на, разумненькі, Да паедзь, бра х на, ў чужыя людзі. (Ш. Т, I. ч. 2, стр. 80). Б р а т я н і ч — (нка), 'зродны брат, (сястра)— сын бацькавага брата або сястры, а такжа матчынага брата або сястры (зорат дзеці). У стасунку да дзядзькоў яны будуць—пляменікамі i пляменіцамі, Б р ятава, жонка брата. БРАТИ Н А ж. начыньне ў якім разносяць напіткі; вялікі кубак які абходзіць у кругавую: конаўка, понаўка, яндоўка, коўш. Конаўка высокай формы з вечкам без падстаўкі; п о н а ў к а мае форму пукатага вядра; я н д о ў к у робяцьзгліны ў форме місы з аднэй ручкай; к а ў шы вырэзалі з дрэва, а такжа рабілі i з мэталю багатай формы з узорнай ручкай. БРА ТЬ што, яць, няць, імяць, бряць. Бранен, бранцы: нявольнік, нявольнікі. Выбранен, выбраны з паміж іншых. У Беларусі даўней было войска званае—в ы б р а н е ц к і м, яго набіралі з гіаміж сялян. БРА Ш Н О м. црк., корм, еж а, стрява. БРА Ш П И Л Ь м. голяндз■ ляжачы павой да надніманьня цягараў: навой. Б РЕВ Н О ср. зсечанае вялікае дрэва бяз сучча i вярхавіны: бервяно, бярно, бярво. Там цераз ба~ лотца паложаны б ер вы (сержп. 91). У чужым воку саломінку бачыць, а ў с з а і м б я р н а нябачыцъ. Б ер мі шч а, б е р м ян о, га л а мен ь, тое што па-расійску ствол
Дадатковыя словы
бранзал^та, брацітка, збрат
4 👁