Бос— Брань БОСИКОМ, басанож, басаногі, басаножка, басанка. БОСЯК м. басота, галцяй, галцяйства. БОТВА ж. пень i лісьця травяністых, асабліва караняплодавых: батаўу, батузьзё, буцяўё, буцяв/на, Буцець, разбухаць як травяністы лісыіь, та5гсьцець; Б ацьві ньня, ладыгі бурачайага ліста ўжываныя на ежу; названьне стравы з бацьвіньня. Н а ць в і нь не, націва, зелень дробных траў, acaбліва гародных; бруквы, морквы, пятрушкі, цыбулі. Батуг/, пні травяністых. Батог, мяккі, плецены з рэмяня гарапнік. Бутуз, малы, пухлы хланец. Б у цець, таўсьнець, набухаць, сыцець, расьці. БОТИНКА ж. франц. паўбоцікі з кароткімі поратымі халяўкамі на зашпілках, завязках або гумілястыцы: камошы, чарав/кі. БОТФОРТЫ м. мн. франц. боты ca стаячымі халявамі вышэй кален: штшіьпы. БОЧЕНОК м., баршіка. БОЧЕНИТБСЯ, бочыцца. БОЯЗНЬ, боязнасьць, боязкасьць, боесьць. БОЯЗЛИВЫЙ, боязкі, страхаморлівы. БРАЗДЫ ж. мн. каленісты жалезны прут, якім кілзаюць коней: цуглі, сьцягры, скл/огі. С ь ц я гры сваей моцы дасьць Пан з Сыону. (ГІетрашк. псальм.). А б р о ць не уздэчка, ня мае цугляў. З а пел юж каня (Быхаўск. /?.). БРАКОНЬЕР м. франц. хто не па правулавечыць у чужым лесе: запагоншчык. БРАК м. гіраўная сувязь мужа i жаны: сужэнства. Таемства вянчаньня: шл/об, жан/дзьба. БРАЧНЫЙ, датычачы жанідзьбы,. свадзьбы: вясульны, Вясельнік, учасьнік вясельля. БРАНЬ ж. у значэньні нязгоды: свора, сворка. Называньне зьннважлівымі словамі: лоянка, лойчывыя словы. Лайбоніць, зьняважаць, злословіць. У значэньні бопкі, бітвы: вольна, вольчыць. Cmaіася валька каралю Ягаилу з немцы прускімі. Каўго, коўжыць. Дасварыліся Oa каўгі. Паміж