Нахищать— Начатой; 360 веш. Сьмерць нахрапам бярэ. Удача нахрап (нахрыцъ) любіць. Н А Х И Щ А ТЬ чаго, нахапдць. Н А Х Л Е С Т А ТЬ каго, што; нахлыстдць; наплюхаць, насьцябяць. Н А ХЛ О Б УЧ И ТЬ шапку, насунуць, наблавушыць. Н А К Л О П О Т А ТЬ, наклапоціць. Н А Х Л О П А Т Ь, нахлчстаць, налопаць. Н АХН Ы К АТЬ, нахл/паць. Н А Х О Д И ТЬ што, на што; ідучы натрапіць, наткнуцца на нешта; знахадз/ць, знаходка. Н А Х О Д Ч И В О СТЬ ж: уменьне не траціцца, знаходзіць выхад з кождага палажэньня; дасьційлівасьць, дасьційлівы. Дасьцейлівы дзяцюк: сякеру абувае, сякярыцаю падпаясываецца. Дасцейлівы заўсёды выкруціцца. Н А Х О Л А Ж И В А ТЬ хату, настуджяць. Н А ХРА Б РИ Т Ь каго насьм?ліць, нахаробіць. Н А Ц А РА П А ТЬ што на чым, надзёрстаць, надзгрці. Чым гэта ты надзёрстаў сабе рукі. Надзёрстаў 'шрамоў на шкле. Н А Ц В ЪТ м. ндквець. Н АЦ ІЯ ж. франц. народ, народнасьць. Н А Ц Ъ Ж И В А ТЬ што у што, пераліць цеклаць праз крант, ці шпунт, натачыць. Натачы квасу. Сълёз гаручых натачуся (пес.). Мышы натачылі зярна. Н АЦ Ъ П Л ЯТЬ што на што, начапляць, начап ляцца, начзпка, начдпны. Н АЧ АЛ О ср. пачатак, распачятак, пачын. о НАЧАЛЬНЫ Й, пачатны. Пачатны, дапатопны съвет. Пачатныя сілы прыроды. Н А Ч А Л Ь СТ В О ср. ўлада, права ўлады i загаду; зьв?рхнасьць, зьвурхнік-ца, зьвірхніцкі, зьвурхставаць. Н АЧ АТ О К м. пачын, пачатак
Дадатковыя словы
знахадзіць, зьв^рх, зьв^рхнік-ца, нахліпаць
2 👁