Натесмить— Нахал НАТЕСМИТЬ скуры, тканіньі; натасьміць. НАТОПОРЩИТЬ што, натагшрыць. НАТОРОЧИТЬ шыючы, наштабнаваць. НАТОЩАК прысл. ндтшча. НАТРАВИТЬ каго на каго; насковіць, наскаваць, нацкаваць. Насковілі сабак на нас, НАТРАПЕЗНИК м. настольнік, абрус. НАТУРА ж. лац. прырода, усё створанае, асабліва на нашай зямлі; сілы прыроды, ираява іх, усё падлягаючае човам, цялеснас, якасьць, асобнасьць, нрыроднае, прыроджанае; натура, натуральны. НАТЯГИВАТЬ што, нацягаць, напінаць. НАТЯЖКА, не саўсім 'праўднае цьверджаньне; натуга. 3 натугай канцы зьвялі. 3 натугай пастанову Зрабілі. НАУГОЛЬНИК м. усякая накладка на вугол для змацненьня ці аздобы; нарожнік. НАУЗ рэч абярагаючая ад урокаў ці чараў; кудMć'H b. НАУКА ж. навука, навуковы, навучаць, навучацца. НАУЩАТЬ каго, пад'ю дж аць, падбухторываць, падсковываць. НАУСКИВАТЬ на каго сабаку, насков!ць, наскаваць. НАУШНИЧАТЬ, нашэптываць каму што на вушы; нашзптываць. НАФАРШИРОВЫВАТЬ пячэню, накрыпаць. НАХАЛ м. безслромлівы i нахраплівы чалавек; зухвалец, зухвальства; нахраплівец, нахраплівасьць; нахабнік, нахабны; нахрай, нахраць, наглы наскок, грабеж; бязстыднля i раптоўная напасьць, наглы, безсаромлівы крыўднік, які бярэ рлптоўна i гвалтам: нахрапнік, нахратнік. Ашуканцы другі раз i нахрапам бяруць: наскочыўшы вырве, ды наўцекі. Браць нахрапам. Нахраплівы, нахрытны, склонны да нахрапных паступклу. Ен нахрапкі (нахрыцьцю) лезе ў вочы, Нахрапам ня выр