Натесмить— Нахал Н АТ ЕСМ И Т Ь скуры, тканіньі; натасьміць. Н А Т О П О РЩ И Т Ь што, натагшрыць. Н АТО РО Ч И ТЬ шыючы, наштабнаваць. Н А Т О Щ А К прысл. ндтшча. Н АТРАВИ ТЬ каго на каго; насковіць, наскаваць, нацкаваць. Насковілі сабак на нас, Н АТРАП ЕЗН И К м. настольнік, абрус. Н А Т УРА ж. лац. прырода, усё створанае, асабліва на нашай зямлі; сілы прыроды, ираява іх, усё падлягаючае човам, цялеснас, якасьць, асобнасьць, нрыроднае, прыроджанае; натура, натуральны. Н АТЯГИ ВАТЬ што, нацягаць, напінаць. Н АТЯ Ж К А, не саўсім 'праўднае цьверджаньне; натуга. 3 натугай канцы зьвялі. 3 натугай пастанову Зрабілі. Н А УГО Л ЬН И К м. усякая накладка на вугол для змацненьня ці аздобы; нарожнік. Н А У З рэч абярагаючая ад урокаў ці чараў; кудMć'H b. Н А У К А ж. навука, навуковы, навучаць, навучацца. Н А У Щ А ТЬ каго, пад'ю дж аць, падбухторываць, падсковываць. Н А У СК И В А ТЬ на каго сабаку, насков!ць, наскаваць. Н АУШ Н И ЧАТЬ, нашэптываць каму што на вушы; нашзптываць. Н АФ АРШ И РО ВЫ ВАТЬ пячэню, накрыпаць. Н АХАЛ м. безслромлівы i нахраплівы чалавек; зухвалец, зухвальства; нахраплівец, нахраплівасьць; нахабнік, нахабны; нахрай, нахраць, наглы наскок, грабеж; бязстыднля i раптоўная напасьць, наглы, безсаромлівы крыўднік, які бярэ рлптоўна i гвалтам: нахрапнік, нахратнік. Ашуканцы другі раз i нахрапам бяруць: наскочыўшы вырве, ды наўцекі. Браць нахрапам. Нахраплівы, нахрытны, склонны да нахрапных паступклу. Ен нахрапкі (нахрыцьцю) лезе ў вочы, Нахрапам ня выр
Дадатковыя словы
кудmćh, падю, паступклў
3 👁