Навле— Навещать 342 Н А В Л ЕК А ТЬ што на што, ці на каго; наўсьцягдць, наўсьцягнз'ць, няўсьцяг.— Наўсьцягаць на себе людзкое нездаволеньне. Ей гэтым наўсьцяг на себе бяду. Не наўсьцягай на сябе Еожай кары. Н А В О Д Н Я ТЬ што, заліваць вадой; аваллжываць, аналога. Н А В О Д Н Е Н ІЕ, разьліў вады; паводка, разводзіц а; вызліў рэк, вод. Н А В О З м. гной, гна/ць, гнойны; памёт. Ядуць траву усё памёгпную, а пькщь ваду—усё балотную. (Я. 8-9. 274). Н А В О ЗР А С ТЪ прысл. надорасьце. Н А ВО Л АК И ВА ТЬ, нацягаць. * Н АВ О Л О Ч К А, ж. похва на падушку; наўлечка, наўлечнік; пошаўка. Н АВО Н ЯТЬ чым, насмуродзіць. Н АВО РАЧ И ВАТЬ чым на што; навяртоць, навернуты, наваротлівы. Н АВО РО Ш И ТЬ наго, напарушыць, натрасьц/. Н А В О РО В А ТЬ што, накрасьць, накросьці, накросцца. Н А В О РСИ ТЬ сукно, накутрдць. Н А В О РЧ А Т Ь, навурчэць. Н А В РА Т Ь што каму; налгдць. Н А В Р ЕД И ТЬ каму, чым; нашкодзіць. Н А В РЯД прысл. наўддчу. Н А В С Е Г Д А прысл. назаўсёды. Н А В СК О СЯ К прысл. наўскось. Н А В СТ РЪ Ч У прысл. насустрач. Н АВСП Я ТЬ прысл. наўсузадзь, наўзадзь. Н АВЬЮ Ч И ТЬ што на каго, натрочыць. Н АВЪ РН О прысл. напзуна. Н А В Ъ С ш. павець, паветка, паветны; наслои; застрзш ак. Н А В Ъ Щ А ТЬ каго, наведываць, наведзіны
Дадатковыя словы
гнаіць, напзўна, натрасьці, наўсьцягнзць
2 👁