Навожд—Навій Н А В О Ж Д Е Ш Е cp. наслань. Н АВАКСИ ТЬ боты, наваксаваць. Н АВАЛ И ВАТЬ uimo na uimo; наваліваць, накідаць. Н А В ЕР ГА ТЬ што на што; нарынаць, нарынуць. Н А В Е Р СТ А ТЬ што, нараўняць?— нашыхтавдць, наматдць. ' Н АВЕРТ Ы ВА Т Ь што на што; накручаць, навівдць. Н А В Е СЕЛЪ прысл. наўзвуСелі. НАВЕЧЕР1Е ср. конадзень, канодаваць. Н А В ЗГЛ ЯД прысл. напогляд, насуглядзь. Н АВЗН ИЧ прысл. нічком, ніц, ніцмя. Н АВИ ВАТЬ што на што, навіваць, нав/ты навой, навіток, навіцень, навітка. НАВИГАЦ1Я ж. вадаплаўства, вадаплаўны. Н А В И Д А Т Ь СЯ наго, наглгдзіцца, набячыцца. Н АВИ НЧИ ВАТЬ што на што; наш рубовываць наш рубоўка. НАВІЙ, нябышчык; навуц, няўскі. „Наўцом" на, зываюць сьвежа памсршага нябошчыка, а такжа, нябошчыка які па сьмерці ходзіць ў сваім целе ды cce кроў (рас. в у р д а л а к, польск. upiór). На, вец процістаўляецца мярсьню: даўно "памершаму які „разсыпаўся4* i ня мае ўжо цела, а паказуецца толькі як дух,,сьцень" (мярсьцень, мерсьціцца, прымярэсьціўся). У данным здарэньні слова „навец,, так сама эпітэт, як i слова „сьвежаніна4*,.„сьвежа, ваць4*, „асьвяжыць**, якое ўжываецца ў тасунку да статку. Наш селянін, не скажа: „зарэзаў, забіў карову, вала,, гэта лічыцца груба, дзеля гэтага кажа: „Асьвяжыў вала, карову, барана**. Ў мысьль гэтага непристойна казаць — „мярцьвец**, „труп**, на свежа памершага, а трэба казаць: „нибошчык", „навец**. Наўскі, яму прыналежачЫ, прыкл. „Няўскі Вялікдзень" (памінкі у Праводную нядзелю). У штодзеннай мове можна чуць падобныя сказы: „ Наўца праводзілі на могілкім. „ Наўца памылі
Дадатковыя словы
нав^ц, навіты, наўзв^селі
2 👁