Навожд—Навій НАВОЖДЕШЕ cp. наслань. НАВАКСИТЬ боты, наваксаваць. НАВАЛИВАТЬ uimo na uimo; наваліваць, накідаць. НАВЕРГАТЬ што на што; нарынаць, нарынуць. НАВЕРСТАТЬ што, нараўняць?— нашыхтавдць, наматдць. ' НАВЕРТЫВАТЬ што на што; накручаць, навівдць. НАВЕСЕЛЪ прысл. наўзвуСелі. НАВЕЧЕР1Е ср. конадзень, канодаваць. НАВЗГЛЯД прысл. напогляд, насуглядзь. НАВЗНИЧ прысл. нічком, ніц, ніцмя. НАВИВАТЬ што на што, навіваць, нав/ты навой, навіток, навіцень, навітка. НАВИГАЦ1Я ж. вадаплаўства, вадаплаўны. НАВИДАТЬСЯ наго, наглгдзіцца, набячыцца. НАВИНЧИВАТЬ што на што; наш рубовываць наш рубоўка. НАВІЙ, нябышчык; навуц, няўскі. „Наўцом" на, зываюць сьвежа памсршага нябошчыка, а такжа, нябошчыка які па сьмерці ходзіць ў сваім целе ды cce кроў (рас. в у р д а л а к, польск. upiór). На, вец процістаўляецца мярсьню: даўно "памершаму які „разсыпаўся4* i ня мае ўжо цела, а паказуецца толькі як дух,,сьцень" (мярсьцень, мерсьціцца, прымярэсьціўся). У данным здарэньні слова „навец,, так сама эпітэт, як i слова „сьвежаніна4*,.„сьвежа, ваць4*, „асьвяжыць**, якое ўжываецца ў тасунку да статку. Наш селянін, не скажа: „зарэзаў, забіў карову, вала,, гэта лічыцца груба, дзеля гэтага кажа: „Асьвяжыў вала, карову, барана**. Ў мысьль гэтага непристойна казаць — „мярцьвец**, „труп**, на свежа памершага, а трэба казаць: „нибошчык", „навец**. Наўскі, яму прыналежачЫ, прыкл. „Няўскі Вялікдзень" (памінкі у Праводную нядзелю). У штодзеннай мове можна чуць падобныя сказы: „ Наўца праводзілі на могілкім. „ Наўца памылі