Моль— Морковь МОЛЬБЕРТ м. малярскі паставок* наставок, паставец. МОЛЮСК м. бязкостнае стварэньне, аддзсл смаўжоў i ім падобных; мякчдк. МОМЕНТ м. фр. момант, момантдльна; міг, м/гам. МОНАРХІЯ ж. грэцк. мандрхія, мандрх, манарх/ста. МОНАСТЫР м. грэцк. м анасш р, манастб/рскі. МОНАХ м. грэцк. мн/х, мн/шыць, мн/шка, мн/шства. У старой нашай пісьменнасьці, пачынаючы ад Кірылы Тураўскага, пісалася вышэй прыведзеная форма роўнабежна з: мандх, мандшка. МОНЕТА ж. грэцк. звонкі грашавы знак з цэннага кову; маната, манаты, манатка, манатны. МОНОГАМІЯ ж. грэцк. аднажанства. МОНОПОЛІЯ ж. грэцк. аднаторжніцтва. МОНОТЕИЗМ м. грэцк. аднабожніцтва. МОКОТОНІЯ м. грэцк., аднатоннасьць. МОНУМЕНТ м. помнік. МОРАЛЬ м. фр. мардльнасьць, мардльны, маралы. МОРГАТЬ, мігдць, міргдць, міргдньне, м/ргі, м/рглі, міргун, міргула, міргуся, міргасьлупіца, мірганддніца. МОРДКА ж. зьвярачы твар; мордка, мордачка, морда, марддска, марддсы; пыза, пызька, пыздты; мурло, мурлдсты. МОРЕ cp. сабраньне горкасалены* вод ў аграмадзістых волмінах зямельнага клубу; мора, марск/. МОРЯК м. чалавек які праводзіць час на моры; мардк, наморнік. МОРЕПЛАВАНІЕ, мораплдваньне. МОРЕНА фр. уздоўжны навал камянву, паволі ссуваных горскімі лядамі ўніз; звал. j МОРКОВЬ ж. расьціна Dancus carotta; морква, моркаўка