М ол— Мол 332 пагаласцы вер. Людзкая гаворка што хаморлівая восень. Патла гаворка па сялу (Сержп 47). М ОЛ приел, маўляў. Ці-ж бо, маўлчу, гэта праўда. Ш то ты гэта, маўляў, робіш. М О Л ЕТО Ч И Н А ж. тое што праедзена мольлю; маляўдзіна. М ОЛ И ТЬ каго, аг. сл. мал/ць, молІць, маліньне, молены, м аў бн ы, малібнік-ніца. М О Л И ТВА ж. словы маленьня, чыннасьць маленьня; мал/тва, молябка. М ОЛН ІЯ ж. агністая праява буры* спаміглівае асьвятленьне неба ў часе буры; малднка, маладня, малан/ца, маланьня; сьвігав/ца; бл/скаўка, бліскав/ца. М ОЛ Н ЕН Н Ы Й, М ОЛ Н ІЕН О СН Ы Й, малан/чны, сьвігав/чны, бліскав/чны. о М О Л О Д О Й, малады. Малады малодчык чаго зажурыўся. М О Л О К О, сьвежа доенае не варанае— сырадой; квашанае — кіслае малако, прастаквдша; малако робленае з канапель, маку i інш — сочыва. Малочныя вытвары: сьмятана, масла, твораг, сыр. М О Л О Ч Ш Ц А ж. жанка якая предае малако — малачарка. М О Л О ТИ ТЬ што, выбіваць зярно з коласа; малац/ць, малочаны, малацьод, малацьолг. М О Л О Т, М О Л О Т О К м. знадабьбе да біцьця, каваньня; молат, малаток, малаточак; малатовіна, галоўка молата* малатав/ла, ручка молата; адмены молатаў: кляплч, клімачу капсьцень. М О Л О Т Ь расьціраць што колечы на муку; малоць, малоцьце, міліва. М О Л Ч АТ Ь, маўчяць, маўчаньне, маўчба, маўчанка, маўчдга, маўчун, маўкл/васьць, маўкл/вы, маўкл/вец. М О Л Ч АН ІЕ cp. моўкля, маўчаньне, моўчнасьць, моўчадзь. М ОЛ м. фр. насып з зямлі, вал* гаць
Дадатковыя словы
бліскавіца, бліскавічны, бліскаўка, маланіца, маланічны, малатавіла, малацьбд, малацьблг, малаціць, маля^дзіна, малітва, маліць, маўклівасьць, маўклівец, маўклівы, маўлчў, сьвігавіца, сьвігавічны
3 👁