М ол— Мол 332 пагаласцы вер. Людзкая гаворка што хаморлівая восень. Патла гаворка па сялу (Сержп 47). МОЛ приел, маўляў. Ці-ж бо, маўлчу, гэта праўда. Ш то ты гэта, маўляў, робіш. МОЛЕТОЧИНА ж. тое што праедзена мольлю; маляўдзіна. МОЛИТЬ каго, аг. сл. мал/ць, молІць, маліньне, молены, м аў бн ы, малібнік-ніца. МОЛИТВА ж. словы маленьня, чыннасьць маленьня; мал/тва, молябка. МОЛНІЯ ж. агністая праява буры* спаміглівае асьвятленьне неба ў часе буры; малднка, маладня, малан/ца, маланьня; сьвігав/ца; бл/скаўка, бліскав/ца. МОЛНЕННЫЙ, МОЛНІЕНОСНЫЙ, малан/чны, сьвігав/чны, бліскав/чны. о МОЛОДОЙ, малады. Малады малодчык чаго зажурыўся. МОЛОКО, сьвежа доенае не варанае— сырадой; квашанае — кіслае малако, прастаквдша; малако робленае з канапель, маку i інш — сочыва. Малочныя вытвары: сьмятана, масла, твораг, сыр. МОЛОЧШЦА ж. жанка якая предае малако — малачарка. МОЛОТИТЬ што, выбіваць зярно з коласа; малац/ць, малочаны, малацьод, малацьолг. МОЛОТ, МОЛОТОК м. знадабьбе да біцьця, каваньня; молат, малаток, малаточак; малатовіна, галоўка молата* малатав/ла, ручка молата; адмены молатаў: кляплч, клімачу капсьцень. МОЛОТЬ расьціраць што колечы на муку; малоць, малоцьце, міліва. МОЛЧАТЬ, маўчяць, маўчаньне, маўчба, маўчанка, маўчдга, маўчун, маўкл/васьць, маўкл/вы, маўкл/вец. МОЛЧАНІЕ cp. моўкля, маўчаньне, моўчнасьць, моўчадзь. МОЛ м. фр. насып з зямлі, вал* гаць