Ментор—Мерцаніе 324 МЕНТОР м. лац. вучыцель, кіраўн/к. МЕНЬ, МЕНЕК м. рыба Lota vulgaris; мянтуз. МЕНЬШІЙ, муншы, меншасьць, мяншэць. МЕНШИНСТВО, меншасьць. МЕНЯ заімак, мянг. Н е кідай мяне, а я ня кіну цябе. У мяне не ў цябе. Ня руш мяне. МЕРГЕЛЬ м, ням.Р адмена зямлі; мяшаніна гліны i вапны; рухляк. МЕРЕЖА ж, адмена венцера; нграт. МЕРЕЖКА, клетка сеткі: работа клеткам! з Hiтак: клетка. МЕРЕЩИТЬСЯ, выдаецца, здаецца, відзіцца не ясна; мярасьціцца, мітуруцца. МЕРЕТЬ, м?рці, паміраць, мурлы, мярляк, мярлуц. мярцьвец, мграт, мертвы, мярцьвіня, мярьв/ць. МЕРТВЕЦКАЯ ж. трупярня. МЕРТВЫЙ, мярцьвгц, мярляк, мярлец, труп. МЕРЗИТЬ што, плюгавіць, г/дзіць, паганіць, брудзіць. МЕРЗКІЙ, плюгавы, аг/дны, паганы. МЕРЗОСТЬ, МРАЗЬ, бруд; плюгавасьць* гідя, гідзь; погань, гідзь-бры дзь. МЕРЗАВЕЦ м. плюгавец— гаўка, аг/днік— ніца. МЕРЗНУТЬ ад мароз, зябнуць, замярзаць; м*рзн уць, мерзлы, мірзьне, мурзласьць, мярзьляк. МЕРИД1АН м. выабражальная лінія на зямлі якая праходзіць ад букляў (полюсов) прастападна на поўдзень; поўдніца, поўднік. МЕРИН м. татар, кладзены жарабец; конь. МЕРКАТИЛЬНЫЙ фр. тарговы, купуцкі, прамысловы. МЕРЦАТЬ, слаба пабліскаць, сьвяціцца; мільгаць, мІгцуць. Гл. «Мелькать*. МЕРЦАНІЕ, мігцуньне