Клевер—Клистир 260 клюць ячмень. К урачка па зернят ку дзюбае. П еўн і дзяўбуцца. Зоблю ць пт аш кі калаплі. КЛЕВЕР м. нямец. агульнае названьне болыи дзесяці адмен травы Trifolium; дзяціліна. КЛЕВЕТАТЬ на каго, абмаўляць, абмова; чарнщь, ачарнщь, лыгвоніць. Ачарнілі дзеўку, абмовілі. Ён на у с іх 'лігвоніць. брехча. 0 КЛЕВОК аб рыбе калі яе вудзяць; скубу. Ся гоньня добра скубе рыба: паплавок так i скача КЛЕВРЕТ м. (лац. collibertus) тавярыш, тяйнік, паплічнік, падхал/м. КЛЕГТАТЬ, крычаць як хіжные птахі; клыгтаць, клыгатяць. Арол клыгоча, крыві хона. КЛЕЙ м. клги, кл?й'кі, клгіць, кл?йкасьць, кля/сты, клейкаваты, клейкав/на, кл йніца. КЛЕЕНКА ж. тканіна прасычаня якой кляістай. масай; цырдта, вашчянка. КЛЕЙКІЙ, л/пкі, клейкі. КЛЕЙМО ср. знак накладаны на рэчы; таўро, таўраваць; штэмпаль, штэмпляваць. КЛЕКОТАТЬ, клыгтдць, клыгоча; клякатяць. КЛЕН, дрэва Acer; клён, кляновы. КЛЕЩИ м. мн. адмена шчыпцаў з доўгімі ручкамі; к л юг/, уклюжыць, скл/ожыліся. КЛЕШНЯ ж. кл/ошня. Ракава клю йіня. КЛИКУША м. апантяная, гістэрычка. КЛИМАТ м, стан пагоды у данай мясцовасьці; кл/мат.. КЛИНИКА ж. лазлрэт пры мэдычнай школе, лл зарэт для навучаньня i досьлеиау; кл/ніка.. КЛИНОК м. ням.: сталёвая часьць хллоднай зороі, акром штыка; ляЗ'Д кл/нга.Л изо ійаблі, нажа, корда. КЛИНЧАТЫЙ, клінавдты. КЛИР м. сабраньпе сьвятароу i слуг царкоуных; ўся царкоўная служба; клур. КЛИСТИР м. анэма, промытка