Квартир— Керасин КВАРТИРА ж. (ад лац. qvartaў-чатыры), патоўпішча да жыцьця людзей; некалькі пакояў становячых адно жыльлё ў доме, для аднэй сямьі; гаспода. У даўнай нашай актовай мове ужывалася 'заўсёды слова гаспода, гэтае слова мясцамі датрыва,ла i дагэтуль сярод мяшчанства; мне прыходзілася яго чуць ад жыдоў у Вітабску. КВАРЦ м. крамяністы камень, або дзікі крэмянь; крзмянь, кварц. КВАСІЯ дрэва Quassia amara; брузэлія. КВАС м. агульн. слав, квас, квасы, квасны, квас/ць, квашанша, квасьнік, квасьніца, квасьна, квасаварня, кваскасьць квасіцца, кваснуць, квашн/ца, накрыцьцё з палатна на дзяжу. КВАСЦЫ мн. м. соль Alumen; галун. КВАШНЯ ж. дзяж а. КВИНТА ж. італьчн. усякая пятая нота з ліку сямі; апошняя найцянёйшая струна ў скрыпцы; аб ноце кв/нта; аб струне рымка. КЕГЛЯ ж. ням. точаны стоўбік да гульні: іх ставяць дзевяць i зьбіваюць палкай— бітком; краглі, чурк/. Гуляцъ у нуркі,у краглі. КЕДР м. хвойнае дрэва Pinus cedrus\ кудр. КЕЛАРЬ м. мніх які пераховуе манастырскае дабро або займаецца сьвецкімі справамі манастыра; ключнік, канапар. КЕЛІЯ ж. грэцк. пакойчык для мніха у манастыры; кглятка, куляць, кулятнік. Келятка сьвятой Прузыны (ТІолацак). КЕЛЕЙНИК м. манасігырскі слуга; келятнік, стопнік, слугар. Ен быў келятнікам у манастыры. КЕПИ ср. фр, суконная Шапка; кяпурка. i. КЕРАСИН м. ада о з наймён ачьішчанага выкопнага клушчу; кар айна. МяСцамі называюць карасіну, што ужьшаецца да лянпаў— газа. Зьбегай у крамку купі газы. Як думает, солі купіць трэда, газы— трэда, зялеза— трэда, а з наго