Канифоль—Капля 247 \ КАНИФОЛЬ м. лац. чыстля шклістан смала між іншым служыць да націраньня смычка? каніфоля, смургд. КАНОНАДА ж. франц. стральба з гарматау? гарматны гром. КАНОНЕР м. фр. гармятнік. КАНОНЕРКА ж. малы вадаилау узороены двумятрымя гарматлмі; гармлтаўка. КАНОНАРХ м. грэцк. цирк, манах які дырыгуе сьпевамі?. дырьнтнт, рлгент. Аб благім сьпеве кажуць: канярхае. КАНОН м. црк. пасганопы апосталаў, ўсесьветных i мясновых саборау аб веры i царкоўных абрадах; канон, канан/чны, канонік кніга з царкоўнымі песьнямі; канонік, клталіцкі катэдральны сьвятар; канан/ст ведны чалавек у царкоўным праве; канан/чны датыкаючы царкоўнага права; канан/заваць кого прызнаваць еьвятым. КАНТА ж. црк. пахвальная, хвалебная иесьня, пахвала несьняй; кпнт, кантд/чка кніга ў якой сабряны духоўныя песьні. Кантата, лірычная паэма. КАНТОН м. фр. кругаколіца, кра/на. КАНТ, концік, абрлмоўка па шве вопрлткі; абрамоўка, ромцік. Сіняя сукенка з чырвонымі рамцікамі. КАНУН м. дзень або вечар перад урочыстым сьвятам, перад здарэньнем; конадзень; кануны вечары ў якія вараць ахвяраваныя сьвяту, ці здарэньню стравы i напіткі; названьне ахвирных мядоу. КАНФОРКА?л. „Камфорка*. КАНЦЛЕР м. ііершы мініетр (у Мямеччыие); дзяржауны сэкратар; канцлер. КАОЛИН м. фарфуровля гліна; разсыпісты палявы шпаг; гляйбуц, глойонік. КАПЛЯ ж. кропля, кропка, кропелька, кропіць, крлпка, крлпадь. Заг.шди кронами сълъзъ написание зь.іы жизни (Супрас іь. рук 290). Дождж пачау крапаць; крап/ла, мяцилка якой