Кампан— Канитель 246 КАМ П АН ІЯ ж. нямецк. нрацяг вайсковых чыннасьцяў супроць ворага, час вайны, ці часьць часу вайны, прыняты за нешта цэлае; час, бытнасьць на моры на вайсковым вадаплаве ў часе вайны; паход, кампонія. К А М Ф О Р А ж. смолка канфорнага дрэва; канфора. Зьнік як канфора. К А М Ф О Р К А ж. ручная кухня, прылада да гатаваньня бяз печы ў иакою; трыножка, сквадырка. К А М ЫШ ж. балотная дуткавістая, каленістая расьціна Arundo; чарот, чаротны, чаротнік. К А Н А В А ж. не глыбокі i не шырокі капаны раўчак для стоку вады; канава, проплыўка. К А Н АЛ м. фр. доўгая шырокая i глыбокая капаная канава для зносін вадой; канол, прорынь, пракоп. Канал Агінскага акалічныя сяляне называюсь— прорыньню. КАН АЛ ЬЯ лайчыв. фр. прахвост, нягоднік, галцяй, жулік. К А Н АТ м. самая тоўстая вяроўка; сносьць, гуж. К А Н В А м. франц. клетная радзюга да вышываньня на ей па ліку клетак; конва, рэдніца. К А Н Д А ЛЫ /c. мн. жалезныя аковы, путы ў якія заковуюць приступнікаў; 'кайдоны. К А Н Д Е Л А БР м. фр. вялікі, аздобны сьвічнік. К А Н Д И Д АТ м. фр. запасовы, які чакае чароду; кандыдот, научароднік. К А Н Д И Т ЕР, майстар які робіць цукеркі, пернікі i іншыя соладзі; цук?рнік. К АН И КУЛЫ мн. час летніх упалаў, правольная пара ў вучомн. установах. Слова паходзіць ад гвёзд ў знаку Пса (Canis: собака'; правольніца, правольнік, правольны, К А Н И ТЕЛ Ь ж, фр. дроцік зьвіты трубачкай, служыць да гафтарства; павілёк. Павільковыя ніт кі, павільковы гафт. Маруднасьць, блутаніна, цяганіна, правалока; кавадня, коведнік, каводзіца
Дадатковыя словы
прйступнікаў, цук<?рнік, ы>/c
9 👁