Кабот— Кадык 242 Ў тры павіткі е.іюць вяроўкі; гужы віюць ў 6— 12 павітак. К А Б О Т А Ж ж, мпрское наўзьбярэжнае ваданлаўства; наўзбярэжніцтва. К А Б Р Ю Л ЕТ м. фр? двуколая каляска; двуколка, будка. К А Б У Ш К А ж. камок сыру; гамолка, камолка. К АБЫ злуч. k ł-j. Каб ня наша сіла, ды жыдоўская хітрасьць-- сьвет бы ня ўстояў. Каб ня быў дзедка, то была-б бабка. К А В А Л ЕР м. франц. малады не жанаты мужчына, ў танцах—агульна мужчына, як процілеглае даме; кавалер, кавалсрства - бязжэннасьць; кавалурскасьць, мужская ветласьць у стасунку дл дам. К А ВА Л ЕРІЯ ж. коннае воііска; конніца, каваЛ СрЫ Я. К А В А Р Д А, К А В А Р Д А К, благая страва, баўтушка, похлебка; чаўпарня, плёткі, каломеса, кавярза. К А Д Е Н С м. франц. памер, мера ў часе, роўнавага ў рухах ў стасунку да часу; ступа, кадэнс. К А Д А С ТР м. ацэнка зямельнай маемасьці, паводле яе гатунку; ацзна, аш ацоўка. К А Д ЕТ м. фрац. падростак, дваранскі сын, вучань кадэцкай школы. К А Д И ТЬ кого, wmo чым; кадзіць, цьмщ ь (згэтуль назвапьне кадзіла „цімьян"). Падкаджываньне дымам пчол: падкурываньне, a ўжываны да гэтага скрутак порту, ni гнілога дрэва называюць зубель. К А Д О ВЬ ж. дрэўляная судзіна: кадка, кадуш ка, кадзь. Ад „кодаб" камлявая часыіь пня,выгніўшая ў сярэдзіне. К А Д Р А або КАД РЫ (франц. афіцэрьц падафіцэры i наўскрайныя у шыхце жаўнеры, якія становяць аснову палка ui іншай часьці войска; кадры. К А Д Ы К м. галоўка дыхавога горла; адамавы яблык, коўцік
Дадатковыя словы
б^дка, л^рскасьць
5 👁