Кабот— Кадык 242 Ў тры павіткі е.іюць вяроўкі; гужы віюць ў 6— 12 павітак. КАБОТАЖ ж, мпрское наўзьбярэжнае ваданлаўства; наўзбярэжніцтва. КАБРЮЛЕТ м. фр? двуколая каляска; двуколка, будка. КАБУШКА ж. камок сыру; гамолка, камолка. КАБЫ злуч. k ł-j. Каб ня наша сіла, ды жыдоўская хітрасьць-- сьвет бы ня ўстояў. Каб ня быў дзедка, то была-б бабка. КАВАЛЕР м. франц. малады не жанаты мужчына, ў танцах—агульна мужчына, як процілеглае даме; кавалер, кавалсрства - бязжэннасьць; кавалурскасьць, мужская ветласьць у стасунку дл дам. КАВАЛЕРІЯ ж. коннае воііска; конніца, каваЛСрЫЯ. КАВАРДА, КАВАРДАК, благая страва, баўтушка, похлебка; чаўпарня, плёткі, каломеса, кавярза. КАДЕНС м. франц. памер, мера ў часе, роўнавага ў рухах ў стасунку да часу; ступа, кадэнс. КАДАСТР м. ацэнка зямельнай маемасьці, паводле яе гатунку; ацзна, аш ацоўка. КАДЕТ м. фрац. падростак, дваранскі сын, вучань кадэцкай школы. КАДИТЬ кого, wmo чым; кадзіць, цьмщ ь (згэтуль назвапьне кадзіла „цімьян"). Падкаджываньне дымам пчол: падкурываньне, a ўжываны да гэтага скрутак порту, ni гнілога дрэва называюць зубель. КАДОВЬ ж. дрэўляная судзіна: кадка, кадуш ка, кадзь. Ад „кодаб" камлявая часыіь пня,выгніўшая ў сярэдзіне. КАДРА або КАДРЫ (франц. афіцэрьц падафіцэры i наўскрайныя у шыхце жаўнеры, якія становяць аснову палка ui іншай часьці войска; кадры. КАДЫК м. галоўка дыхавога горла; адамавы яблык, коўцік