Іерем—Каболка ІЕРЕМІАДА ж. сьлёзнае, плаклівае зажаленьне; ераміяда. 1ЕРОГЛИФ м. пісьмо умоўнымі рысункамі замест літараў; герогліф. Егіпецкіе герогліфы ведами болыи за іншыя. 1ЕРУСАЛИМ м. горад, даўнейшая сталіца жыдоўскага царства; Ерузалш. ІОРДАН м. прорубка для подасьвяцьця на Baдохрышча; ярдан. ІЮЛЬ м. сёмы месяц у годзе; л/пень. ІЮНЬ м. шосты месяц у годзе; ч ф вень. К. КАБА ж. нявысокі кол ўбіты ў зямлю да прывязаваньня чоўнаў, а такжа калода служа чая да гэтай патрэбы: астуг. Привяж и новей да астуга. Лёд паламаў рыбацкія астугі. КАБАК м. дом дзепрадаюнь i расьпіваюць пьяныя напіткі; карчмя, карчомны, карчмаваць, карчмдр— рка. КАБАЛА ж. кождае пісанае забавязаньне; усякая няволя, зале.кнасьць; запалон, азапаляніваць. КАБАЛИСТКА ж. жыдоўскае містычнае тлумачаньне Старага Закону (Бібліі), злучанае з чзрадзейскмімі забабонамі; кабал/стыка. КАБАН м. сьвінны самец ня выкладани; кілз/н, кнур, кнораз, курназ; выкладаны: парс/ок, кабан, вяпрук, вепр. КАБЕЛЬ м. марск. вяроўка ад б да 12 цаляў таўшчыні; снлсьць. КАБИНЕТ м. сьвятліца да адасобленай інтэлігенцкай йрацы; работня, працоўня, кабінэт. КАБЛУК м. набойка пры боце пад пятой; запятак, абцас. Слова яабцас" чужое ў нашай мове. КАБОЛКА ж. простая пяньковая нітка, таўшчынви як гусінае пяро, з якіх віюць снасьці; павітка. 16 9. Зак