Инок— Йнтелигенція ИНОК м. ИНОКИНЯ ж. законнік— ца; паслушнік— ца. ИНОМЫ СЛ1Е ср. інамыснасьць, інамь/сна. ИНОПЛЕМ ЕННЫ Й, чужаплумны, чужапломнік. ИНОРОДНЫ Й, чужародны, чуждроднік. ИНОСКАЗАН1Е ср. а ля гор ыя, іносказ, інаскязны, ИНОСТРАННЫ Й, чужазомны, чужазумнік. ИНОСУ1Ц1Й, рознародны, розна/сты. ИНОЦВЪТНЫ Й, другаблрвісты, другаколерны. ИНОЯЗИЧНИК, чужамоўнік. ИНСИНУАЦ1Я ж. лац. тайнам абмоаа, падбурапьне; інсынудція, брахня. И Н СП ЕКТО Р м. лацін. дастойнасьць надаваная даглидчыку. заглдчыку над чым; інспзктар, Інспэкція. ИНСТАНЦ1Я ж. лац. ступень, у значэньні высшага, сярэднмга ці нізшага месца суда; інстянція. ИНСТИНКТ м. лац. несьвядомая 5'нутранная пабудка па подл с якой паступаюць зьверы; інстмнкт пабудка. И Н СТИ ТУТ м. франц. выхаваўчая вучомная Устинова; інстытут. ИНСТРУКЦ1Я ж. лацінс\ накяз, інструкція. И Н СТРУМ ЕН Т м. лац. усмкая ручная прылада ці устройства дли икой колечы работы, пачынаючы ад касаргі (рычага), нажа i сякеры, да компаса i тэлескопу прыляда, інструмант. ИНСУРЕКЦ1Я ж. лац. бунт, паустдньне. И Н СУРГЕНТ м.-'лац. паустянец, бунтяр. ИН ТЕГРАЛ м. мат. лац аканечная сызмерная вялічыня ў тасуику да несканечнл малой яе часьці дыфэрэнціялу', інтэгрял. ИНТЕЛЕКТУАЛЬНЫ Й лац. умысловы, духовы I разумны; інтэлектуяльны. ИНТЕЛИГЕНЦ1Я, разумная адукаваная часьць жыхарства; інтэлігонція
Дадатковыя словы
йнтелйгенція, рознаісты, чужаз^мнік, чужапл^мны, інамьісна
2 👁