Индю к— Иноземный 230 И Н Д Ю К м. індь/к, калакуг. И Н ЕИ, сырасьиь у паветры, якая асядае на рэчы што болыи сьцюдзёныя чым паветра i замярзае на IX пушком; шяць. ИНЕРЦ1Я ж. лац. фіз; нячыннасьць цел бяз зьнешняй пабудкі; інэрція, нядзуйнасьць. И Н Ж И Н ЕР м. вучоны будаўнік, але ня жытных дамоў (гэта архітэктару а другіх будынкаў i рэчаў; інжын*?р. И Н Ж И Р м. тур. ф/ri, ягадніцы. ИНИЦ1АТИВА ж. лац. пачь/н, ініціятыва. ИНКВИЗИЦ1Я ж. лац. суд духоўны устаноўлены папежамі для розыску i суда над праступнікамі супроць веры: інквызыція. И Н К О ГН И ТО прысл. з лац.; не пад сваім мяном, не апавяшчаючы сваю годнасьць, названьне; інкогніта. ИНКОРПОРАЦ1Я лац. злучыць, зьліць у адно, ўлучыць, аб'яднаць; інкорпордція. Німа ніякай патрэбы ўжываць гэтае някшталтнае слова ў нашай мове: яго саўсім заступае слова— ўлучыць, ўлучэньне. ИНКРУСТАЦ1Я, снс. франц. нарэзка на дрэве ў якую ўстаўляецца другога колеру узорамі дрэва, мэталь, косьць; інкрустація. о И Н ОЙ, ня гэты; іншы, пэнакі, друг/, інякі, /ншый. И Н О Г Д А, чясам, іночасі, спачас калі, падчдс; /нкалі, анкал/, анкады. Анкады грош даражэй рубля. Ня ў сё лазой, анкалі i рэмянём. Іночасі госьць горги татарина. И Н О ВИ Д Н Ы Й, інастатны, інадмунны. Надменны завод курэй. ИНОВЪ Р1Е ср. рознав?рнасьць, рознавурны, рознавур. И Н ОГОРОДН 1Й, іншагорадны, анагорадны. И Н О ЗЕМ Н Ы Й, чужаземны, аназімны
Дадатковыя словы
абяднаць, нядз^йнасьць, пачьін, рознав<?рнасьць, рознав^р, рознав^рны, фіri, інадм^нны, індьік, інкалі, іншый
5 👁