Зерно—Злокач люстзрка, люстэрца, люстряны, люстрянасьць, люстрысты, лю стравдць— ирагляоаць, рэвізаваць. ЗЕРНО ср. насеньнс расьціны; зярно, зярніна, зярн/ца, зярняты, зярнятка, зярнё, зярн/сты, зернав/к, зернявы, зернаўд. ЗЕРЦАЛО ср. црк. люстра; ужываецца- ў иераносным значэкьні; Гэты чалавек люстра (зерцало) праўды. У судовых расійскіх установах трохкантовы паставец з трымя загадамі Пятра I. ЗЕФИР м. гпарг. высшы гатунак часанай авечай воуны; лёгкая, празрыстая ваўняная тканіна; грэцк. міт. бажок лёгкіх ветра у: зэф/р. ЗИГЗАГИ м. мн. ням. зыгзякі, зыгзакавяты. ЗИЖДАТЬ што, (ад,,здать") сгваряць, утваряць, будавяць. ЗИМА ж. агульн. слав.; зіма, зімовы, зімавяць, з/мка, зш на, зімуць, зімоўка, зімавяя, зімовішча. ЗИПУН м. маскальскі армяк без каўияра; армяк. ЗЛАК м. усякая трлвяністая расьціна у якой сьціоло саломінай з каленцамі, а плод каласавы; каласьн/к, к іл о сн ы, каласьн/чнік, каласьн/чныя. ЗЛО, ср, агульн слав.\ зло, злы, злая, злоўка, злы га, зл адыга, злодыр— ка. злодырнік— ніца. ЗЛОСТЬ ж. агульн. слав, злосьць, злосны, злавяць. ЗЛОВОНІЕ ср. сморад. ЗЛОВРЕДНЫЙ, злашкодлівы. ЗЛОВЪШДИ, злавб'сьлівы, злавусны. ЗЛОДЪЙ, злодзей, алодзейка, злодзьлівы зладзуйскі. ЗЛОДЪЯШЕ ср. злачын, злачынны, злачынца. ЗЛОЖЕЛАНІЕ ср. злазычл/васьць, злазычнасьць, злахотлівасьць. ЗЛОКАЧЕСТВЕННЫЙ, злаяк/, нядобры