Зерно—Злокач люстзрка, люстэрца, люстряны, люстрянасьць, люстрысты, лю стравдць— ирагляоаць, рэвізаваць. ЗЕР Н О ср. насеньнс расьціны; зярно, зярніна, зярн/ца, зярняты, зярнятка, зярнё, зярн/сты, зернав/к, зернявы, зернаўд. ЗЕР Ц А Л О ср. црк. люстра; ужываецца- ў иераносным значэкьні; Гэты чалавек люстра (зерцало) праўды. У судовых расійскіх установах трохкантовы паставец з трымя загадамі Пятра I. ЗЕ Ф ИР м. гпарг. высшы гатунак часанай авечай воуны; лёгкая, празрыстая ваўняная тканіна; грэцк. міт. бажок лёгкіх ветра у: зэф/р. ЗИ ГЗА ГИ м. мн. ням. зыгзякі, зыгзакавяты. З И Ж Д А ТЬ што, (ад,,здать") сгваряць, утваряць, будавяць. ЗИ М А ж. агульн. слав.; зіма, зімовы, зімавяць, з/мка, зш на, зімуць, зімоўка, зімавяя, зімовішча. ЗИ П УН м. маскальскі армяк без каўияра; армяк. ЗЛ А К м. усякая трлвяністая расьціна у якой сьціоло саломінай з каленцамі, а плод каласавы; каласьн/к, к іл о сн ы, каласьн/чнік, каласьн/чныя. ЗЛ О, ср, агульн слав.\ зло, злы, злая, злоўка, злы га, зл адыга, злодыр— ка. злодырнік— ніца. ЗЛ О С ТЬ ж. агульн. слав, злосьць, злосны, злавяць. ЗЛ О В О Н ІЕ ср. сморад. ЗЛ О В Р ЕД Н Ы Й, злашкодлівы. ЗЛОВЪШ ДИ, злавб'сьлівы, злавусны. ЗЛ О Д Ъ Й, злодзей, алодзейка, злодзьлівы зладзуйскі. ЗЛ О Д Ъ Я Ш Е ср. злачын, злачынны, злачынца. ЗЛ О Ж Е Л А Н ІЕ ср. злазычл/васьць, злазычнасьць, злахотлівасьць. ЗЛ О К А Ч ЕСТ В ЕН Н Ы Й, злаяк/, нядобры
Дадатковыя словы
зерна^д, зернавік, злав^сны, злавбсьлівы, зладз^йскі, злазычлівасьць, злаякі, зэфір, зярністы, зярніца, зім^ць, зімка, каласьнік, каласьнічныя, каласьнічнік, каўйяра
2 👁