Жслв—Железо 176 Ж Е Л В А К, ц ь в ё р д ая, к л уб авістая пу хл ін а на целе; ж аўляк, жаўляты; валбук, валдмр, вулдмр, вуДЬф. Ж Е Л Е франц. к в а ш а н ін а, д р ы ж эл ь з ф р у к г а ў або ягад: дры ж эль. Ж Е Л Е З А анат. залоза, залозны; іручола, гручолы. Ж Е Л К Н У Т Ь, ж оўк н уц ь,ж уц гц ь, жутлы, ж оўдь, ж оўты, жаўц.б'ць. Ж у ц е ц ь, ж у тл ы за п іса н а каля Ільлі (Вілейск. nae.). 0 Ж ЕЛ Н А, чорны дзяцел, жаўня. Ж Е Л О Б м. д о ўгая i в у зк ал ў к л я сл а сь ц ь; ж о лаб, жалуб/ць, жалабок. жалубісты, жалонка, ж алубаўка, вадаеточны лагок п р ы.с т р а с е да сьцл* к ан ь н я вады, н а й ч а сь ц е й з б л я хі. а . Ж ЕЛ Т Ы Й ад колеру, бар вы, масьці; б а р вы сонца аб о золата, р о ж н ых ад ц ен к аў; жоўты, жоўценькі, ж аўтавяты, ж оўтасьць, ж аўціня, жаўцізня, ж аўтуха, ж аўцянка, ж аўтуш ка, жоўтны, жутлы, ж уцгць, ж аўц як, ж аўтух, жаўтыш, жаўц/ць, ж аўцгць. Ж ЕЛ ЧЬ Ж. анат. ж оўць, ж аўцявм; горы ч i н есп р ы я й н ась ц ь: ж оўць, ж оўцьны, ж оўцьнасьць. Н е славамі ўж о, a жоўцю ў вочы брызгае, У яе гэтулькі набралася ясоўцьнасьці на сэрцы. Ен чалавек жоўцьны, з ім трэда ветла. Ж Е Л У Д О К м. анат. м лсіспл м я ш о к у вер се брушной падзі ў якім пер атр л ўл л ец д а е ж а; ён л яж ы ць ўсуты ч пад гр у д а -б р у ш н а й бал он ай („д іа ф р а гм а "), стан овячы п р а д о ў ж а н ь н е глы тн іцы, д р угім к ан ц о м, з в у ж а ю ч ы ся п е р а х о д зіць у к іш к у; жалудак, ж алудказы, жалудны; пехцяр. Ж Е Л У Д Ь, плод д р эв а д уб а; жолуд, жалудны* жалуднік. Ж ЕЛ Ь З О cp. коў, зялуза, зялізны, зялузца, зял ў ьн ік, зялузісты, зял?зіна, зялочзіца, зелязняк, зелязянка. У паш ай новай літ эр а гу ры на перакор н ар о д н ам у з я л е з а, пачалі п іса ц ь, н ет вед ама ч ам у „ ж а л е з а ", шго зьяўляёцца барбарызмам
Дадатковыя словы
бць, жалубіць, жаўціць, зял<?зіна, зял^за, зял^зца, зял^зісты, зялбчзіца
3 👁