о Акц—Алы Г! мове; н/ціск, нагалосак; павыпвньне i пайіжэньнс ги.члсу, вымова. АЛАВАСТР и/. мяккі, белы i калнровы камень з Якогл вырддаюць начыныія i фігуркі; серчана кіслая вапна: аляб/ст.ар. АЛЕБАРДА ж. ням. няхотная чорол, слкера i дзіда на доўгіім дрэўку; галябярда. АЛЛЕГОРІЯ и/. грэцк. выскач, абраз, рзчьба, y лсрамосным значэньні; алягорыка, пераносьня. АЛЛЕЯЛ\ франц. дарогн абсаджаная дрэвлмі: прасада (памылкова прыа?дл\ слова паходзіць ад ,садзіць\ пе ад „абсада" ў значэньні аправы). АО гасьцінца да двара ідзе. ііповая п р а с а д а. Сирое) n p а с а Ą—гасьцінец біты (Я. Kyna.ia). АЛКАТЬ, галадаць, быць галодным, марыцца голадам; хацець есьці; крзпка хацець, жадаць чаго; лпкнуць. Лучны, галодны. Л а ч н е ц ь, рабіцца галодным, галаідзець. Узлякнуць, захацёць ёсьці, чажаиь чаго.Л а ч н а c ц ь, хцівасьць у простым i перлносным чнач-зньні, АЛМАЗM. першы па цьвёрдасьці, па блеску i цэннасьці: дарагіх. каменяў; адамянт; a калі шліфаваны, яГіцавіднаіі формы дыямант. Адамант падваньне агульнае; брыльянт тоП-жа адамант, болып каштоўцы дчсляпоўнайшліфоўкі. А д а м ў н т ш ч ы к, ' таргуючыГі гэтымі каменямі, юбілер. АЛТАР м. аўтар, ахвярнік, падвышэньне рождай формы, на якім народы, кожды па веры сваей, прыносяць Богу ахвнры; аўтарны яго датычачыи, аўтарнік, слуга аўтара. АЛТЫН м. татар, старасьвецкая еярэбраная манэта 6 грошы; шастяк. Шэсьць дзён малаці.га. т а с т а к зарабі. га. АЛФАВИТ алфлбат, букярнік, букарніца. АЛЫЙ татар, сьветла. ярка-чырвоны; пунсовы; лунсавуць, станавіцца ярка чырвоным; п у н с а л i к i чырвонааблічны, чырвонатвары. Пучкі ружы ўжо пу нса вею ць. П у нс а в ее даку.гь ма.гадзее Г!у нса.гікі X.ют ык