Л о мо» - До н о c ч I i к - ЦП домовой м. міш. дух я к i лнякуецца домам i сямьёи; Дамав/к, Дамавы, зпітэты: Дзедка, Гаспадар, Сам. /Кывс у кождым доме; мепецл я го аселасьці меч, запечак. Калі Дамавы здаиолены—у cii ручыць гасплдару, к а л i загневлны чаго -сыплюццл ровный н я in часы ii i нлпасыіі. Уквеленага Дамаміка можна ўласкавіць злрэзаўшы над іа 'іыісм чорнага пеўня i вымеўшы ті.ім гальнём хату. Дамавік нгю год гуляе сваё вясельле, 30 сакавіка ад золлку да поуначы, таді.і ён можа з шалу вясёласьці нарабіць шкоды i дзсля гэтага, найлепш сгавіаь у гэты дзень „стол дамавіку" (рабіць прыём); дзсля чаго варынца куцьця з сытой, для ўсси сямі.і гаснадара. ІІераходзячы ca старога ў новы дом перлнодзиць i ДамавікаДзедку, гэткім чынам: калі ужо усё вынесена з дому, то ў старым доме астаецца толькі гаспадыня i печень. Гаспадыня выпаліўшы апошні раз у печы зграбае жар у гліняны гаршчок i сказаўшы: „Ласкава просім Дзедку да нас*, на новую сялібу", пакрывае абрусом з кава'ікам хлеба гаршчок з жарам, i, ўзяўшы жар i пеўня, ідзе ў новую хату. Гіеўня гіушчае над меч, а жар сыпле ў новую печ i распаляе яе; а у чэсць Дзедкі Дамавіка „ставнць стол", са страу вараиых у новай печы. Вылоражле народ Дамавіка у поетаці сівога барадатага дзеда бяз шапкі ў доўі аП белай кашулі, падпаясанаіі паясом, з босымі нагл мі i бліскучымі вачыма. Д О М О В Л А Д Е Л Е Ц, домаўлусьнік-ца, домаўдпсьніцкі. Д О М О П Р А В И Т ЕЛ Ь, домарлднік, домавур. Д О М О С Т Р О И Т Е Л Ь С Т В О, (будаўн/цтва. Д О М О Х О ЗЯ И Н, гаспаднр. Д О М А Ч А Д Е Ц, чаляднік, чзлядзь. Д О М Ы Ш Л Я Т СЯ чаго, дадумы вацца, дадумляцца. Д О Н АЧ АЛ ЬН Ы Й, дапачптны, сгіаконвучны. Д О Н Е С Е Н ІЕ cp. павядомлейьне. Д О Н О СЧ Ы К -Ц А, той хто дае ведама аб чуян, IX праступках; дакязчык-ца. Даказчыку пор
Дадатковыя словы
i>i, будаўніцтва, вылбражле, домав^р, домаўл^сьнік-ца, каваікам, сгіаконв^чны, ікывс, ўссй
2 👁