Лилем—Дискані ДИЛЕМА ж. лац. адмена сылёгізму, з двох i болей умоўных заключэньняў, Прыкл.: Лгаць—Богу грашыць; прауду казаць - людней угнявіць; д ы л р ма, двотрап. ДИЛЕТАНТ ж. італьянск. чплавек які займа,ецца навукай або мастацтвам не па пряфэсыі а для забавы; дылетонт, верхахвот, верхахвоцтва. ДИЛИЖАНС м. франц. бал а гола, балаголка. ДИНАМИКА ж. грэцк. иавука аб руху пел, а б парушаючых сілах; дыняміка, сілавудзтва. ДИНАСТ1Я ж. грэцк. род, пакаленьне з якога выйшла некалькі йачіродіп нануючых аеоб; дыіш' стыя, род. ДИПЛОМ м. грэцк. длрчад грамата; грамата на дастойнасьиь, маетнасычь; грамата або пасвведчаньне вышэйшай вучомнай уетановы па вучоиую ступеню або на найменьне: дыплом, громата. ДИПЛОМАТ1Я ж. грэцк. спачатку изначала навуку аб старадаўных грачатах i дакуманглх, ципср азначае навуку аб ўзаемаадносінлх лзяржаў: дыплемоція, дыплёмот, дыплёматб/чны. ДИРЕКТОР м. лац. кіраўн/к, зьворхнік, ладорі дырзктар. ДИРЕКЦ1Я ж. лац. кіраўн/цтва, зьвофхніцтва, ладорства*, дырэкторыя. ДИРИЖИРОВАТЬ гав. ад муныцы, дырагавоць, дырыгонт, дырыгунцтва; кіравоць. ДИСГАРМОН 1Я ж. грэцк. разгалосіца. ДИСЕНТЕР1Я ж. грэцк. крываван лякса; крывоўка. ДИСЕРТАЦ1Я ж. лац. невялікня вучомая права, якая мае на мэцс апраўдаць адну або некалькі вучоных домневак; досьлед, разважпньне. ДИСИДЕНТ м. лац. чалавек другой веры, які непрызнас папуючай веры; чужаворнік, чужавур, дысыдэнт. ДИСКАНТ, самы высока с паміж пеўчых галасоў; дышкант