Г улян—Давленіе 140 ГУ Л Я Ш Е ср, пагуляньне, ігрышча, забава, пагулка, гуляўнік, гуляўка, гуляўшнына. о ГУМ А Н Н Ы Й м. лай,. чалавекллюблівы, міласэрны; л/одзкі, л/одзскасьць. Людзкі чалавек. Людзкае абходжаньне, адношаньне. Г У РТ м. ням. стада, гурмо. Г У С Е Н И Ц А ж. нсдаразьвіты матыль у постаці чарвячкл з ножкамі: вусуиь, вусініца. Г У С Т О Й м. густы, гусьнгць, гуснак, густь/ш, гусьцуць. Г У С Ь, гуся ж. гусак, м. гусяну, ryc/ны, гусячы. ГУ Т А П Е Р Ч А ж. гумілястыка. Д. Д А прысл, так, але. Ток яму i трэба. На праўду мала слоў: або так, обо не. Паміж бабскім—так i не—не прапіхнеш іголкі. Але, праўду кажаш! Але, згаджтося. Д А Б Ы, каб, абы. Каб тое веданьне наперад. Каб усё добра было. Каб не панская мудрасьць, жыдояская хітрасьць, а наша сіла, то сьнст-бы ня ўст ояў. Абы усе было добра. Абы толькі ў ладзе ды ў грамадзе. Д А В А ТЬ што кому, агульн. слан, даваць, д авай, давацца, давааньне, дацьце, дав?ц, датныв Д А В Е Ч А, аномадні, анадась, анзды, анагдась. Д А В И ТЬ што, дуиш ць, ц/снуць, гнясьц/, прыгнятаць, клушчыць. Собака д а в і ц ц а косыпо але п я тлёй з а д у ты ў собаку, У нас слова i ав i ц ь, д а в i ц и а ужываецца толькі у зплчзнып затклньня горла: Задушылі ча.шпека. IIтушка задушылася ў пляніцы. И ы г н я ц i болячку. Ганце пан людзеп, Калясом пагнятло руку. Прыгая тае душу. К ле ш ч ы ц ь жал ям сзрца. Д А В Л Е Н ІЕ ср. націск, уціск
Дадатковыя словы
rycіны, вус^иь, гнясьці, густьіш, гусьц^ць, дав<?ц, кл^шчыць, ліодзкі, ліодзскасьць, ціснуць
5 👁