Г ризт—Г улять ГР И ЗТЬ што, грызц/, грызун, грызок, arpwзак; цяць, пацяты. Мышы пацялі лён. ГР Ъ ТЬ што, грэць, грзцца, грэньне, грзнка грэты на сале хлеб. Г Р ЪХ м. грэх, грэшны, грэшнік, граиш ць, грэшнасьць, грэхаводнік. ГРЯ Д А падо5гжнае ўзвышаньне зямлі; ляха, ляиш ць; гранка, гран/ць; рад гор— горскі хрыбет. ГРЯДУЩ 1Й, прь/шлы, будучы. ГР Я ЗЬ ж. размоклая зямля; грязь, балота; нячыстасьць— бруд, брудзіць, брудны. Г У Б А ж. наросты на дрэвах; губа, гарун, бл/ца, трут,** ж агра. Г у б к а, якая мае па над струткамі валакністую тканіну годную да выкрасаньня у яе агня; г а р у н, нарост на дрэве, які мае зярністае цьвёрдае мязіва, але в. надатнае да выкрасаньня у яго агня; б л i ц а, тонкія наросты на дрэвах грыбамі. Т р ут i ж а г ар або ж а г р а— адмены дрэўных губак. Г У Б А ж. марскі заліў; затон, затока. ГУБЫ ж, мн. вусны. Ажно мае ножанькі разуваны I вусначкі цалаваны. (Ш. т. I. ч. II. стр. 30). ГУ В Е Р Н ЕР м. фрсінц. даглндчык дзяцей; выхоўнік. Г У Д Ъ Т Ь, гусьці, гімуць. Калі многа камароў, мух разам гудуць, то кажуць: камары, мухі гі мяць. Дзеўку вязуць— скрыпкі гудуць, Удаву вязуць— дзеўкі плачуць. Вяс. п. Дзіс. п. Ідуць-гудуць валачобнікі, Сьпяваючы, гукаючы, Слаўнага сяла пытаючы. Вал. ii. Ашм. п, (Р. 8 стр. 175). ГУЛ Я ТЬ хадзіць, а часам i ездзіць дзеля разрыўкі; шпацыраваць, прахадж ацца, прахаджка
Дадатковыя словы
бліца, граніць, грызці, гім^ць, прьішлы
3 👁