ГРЕБЕНЬ прылада з зубьбямі да рожнага ужытку; да часаньня валасоў— грэбень, грабянук; да часаньня лёну— грабло, грзпель; да часаньня коні грэбліца, скрабн/ца. ГРЕЧА, ГРЕЧИХА ж, збожавая расьціна Polygonum Fagopyrum\ грэчка, грычяны, грычанік. ГРЕМУШКА ж. клякотка. ГРИБ м. расьціна якая складаецца з каранч або стабура з плёнчыкамі, i шапкі; падысподам шапKi наздрыстая валаскамі мяздря, завецца струткамі; згэтуль усе грыбы, якія маюць над нізом струткі, называюцца струтчакамі, а якія маюць пласткі або, пругі называюцца пружакамі\ грыб, грыбок грыб аўе. ГРИВА ж. доўгія валасы на шыі жывёлау; гргява, грыўка, грывісты, грывач. ГРИМАСА ж. франц. перакрыўленая міна, крыўляне аблічча; ухмш іка, выкрыўляньне, крыгавяньнеся. Ш нуруецца крыгуецца, да работы-ж лапта. Не быкрыўляйся, не крыгупся перад люстэркам. крывуліцца, вырыўляць міны, пахмыляцца. ГРИФ м. ням. ручка скрыпкі па якой пальцам! левай рукі перабіраюць струны; цэўка,. лядаўка. ГРОБ м. скрынка ў якой хаваюцьтруп чалавека; труна, дамав/на, дамоўка, корст, карстяга —гроб калодай. ГРОБОКОП м. той, luto капае магілу; магільшчык, грабар. ГРОБНИЦА ж, магілл з накопам або помнікам на ей: нагробак. ГРОГ м. англ, ром з налой; грог, у нас робнць сьпірт з вадой i цукрам, ні мёдам; гарнак. ГРОЗА ж. дождж з громам i сьвіглвіцамі; павальн/ца, бура. ГРОЗДІЕ ср. аб ягадах калі цэлы качок іх на аднэй ветцы; гроздзі, аб арэхах гр?нкі;аб цыбулі— лукно. Гроздзі вінаграду на.зыиаючь вінагрозьдзі. ГРОЗИТЬ каму, чым; пужаць, отрашыць, лдгражацца; граз/ць, граз/цца, гразя. Ніякаіі гразы няма, таму дзеці гпакія разбязураныя. Ен мне Греб—Грозить