Генер— Герб 118 ГЕНЕРАЛ, высокі вайсковы чыи; генерал. ГЕНЕРАЦІЯ ж. лац. род, пакалгньне. ГЕНІЙ м. лац. невідомы безцялесны дух, добры або злы; самаісты творчы дар у чалавеку; п?ніюш, геніяльны, геніяльнасьць. ГЕОГЕНІЯ ж. грэцк. навука аб паходжаньні, аформменьні i тварэньнюся зямлі; зямлеродвад, геогунія. ГЕОГНОЗІЯ ж. грэцк. навука якая дасьледуе напластоўку зямлі, склад i якасьць цьвёрдай зямельнай кары; землясноў, геогнозія. ГЕОГРАФ 1Я ж, грэцк. навука якая апісуе, дасьледуе зямлю; зямлеапісаньне, геогряфія. ГЕОДЕ31Я ж. грэцк. высшая землямерыя; практычнах трыгономэтрыя; землямерная матэматыка; навука. аб мёраньні i вылічаньні зямель; землячотаваньне, землям?рніцтва, каморніцтва, геодззія. ГЕОЛОГІЯ ж. грэцк. злучэньне геогеніі i геогнозіі, навука аб пераменах, пераваротах i станс зямной кары; землявуданьне, геологія, ГЕОМЕТРІЯ ж. грэцк. часьць мстэматыкі; навука аб прадоўжнасьці, аб прасторы; навука аб лініях, аб плосменях, аб целах; гэты тры часьці называюцца: лініе(лонгі)мэтрыя, планімэтрыя, стэрэамэтрыя; геомэтрыя. ГЕОРГИНА ж. расьціна Gčorgina Dalilia; юрг/ня, юрг/нія. ГЕРАЛЬДИКА ж. грэцк. навука аб гэрбах; гэрбав?даньне, гэральдыка. ГЕРОЛЬДІЯ ж. грэцк. установа якая кіруе радаводнымі справамі; гэрольдія. ГЕРОЛЬД м. урочысты ганец, апавесьнік; гэрольд. ГЕРБАР1Й м. лац. сабраньне сухіх расьцін; зульнік, трлунік, былінар. ГЕРБ м. рысунак з выабражэйыіем на ім знакаў прысвомленых дзяржаве, гораду, дваранскаму роду; гэрб, клійнад