В*Ьсит— Вялить 114 В Ъ С И Т Ь, важыць. В Ъ С О В Щ И К м. важнік. В Ъ С Т О В О Й м. нарок, нарочны. В Ъ Т ВЬ ж. атожылак, летарасьць дрэва з сука; галіна, гал/нка, голька, сук. ВЪ ТВ И СТЫ Й, багаты вецьцям; гал/нясты, расахаты, сукаваты. В Ъ Т ЕР м. вгцер, вутранны, вутрыва, встрыць, В ЕТ РИ Л О ср. лаштыр, ластыр. Даўней на Дзьвіне ўжывалі назоў ластыр, зам. цяп. „парус". Ластыр рабілі кліном, шырокім канцом трыкутніка ўніз. В Ъ Т О Ш К А ж. старызна. В-ВТХІЙ, стары, друзлы, пракаветны; вётхі. (Дрыс пав.). В Ъ Х А ж. вяха, вяишць. В Ъ Ш А Л К А ж. пры вопратцы шнурок да вешаньня вопраткі— пцаль, пачапульчык; прыбор да вешаньня вопраткі — градніца, расаха, шортніца, ш арагі. ВЪШДИ м. каму ўсё ведама i хто весьціць будучыну; вутны, вуціць, арх. вушчы. ВЪ Я ТЬ агульн. слав, вуяць, вунуць. Павень ветру з далёкага краю (нар. песьня); в?йны, пав?йны. В Я ЗА Т Ь, агульн. слав, вязаць, зьвязы вацда, вязацца. В Я ЗА Т Ь, рабіць кручком з нітак назуткі, рукавіцы i інш; руб/ць, рум баваць;'Румбаваныя пяршчаткі, рукавіцы. В Я ЗИ ГА, сухія жылы з буйнай рыбы; вязыга. В Я ЗН У Т Ь, топнуць у гразі; гразнуць, гразкі, паграз. ВЯ З дрэва Ulmus Effusa; бераст. ВЯЛИТЬ што, сушыць на ветры што еміннае, мяса, рыбу; чаўліць, чаўлян/на, чаўлы — сухі; сяўры ць, прасяўрыць— высушыць на марозным ветры
Дадатковыя словы
в<?йны, в^нуць, в^тны, в^транны, в^трыва, в^ціць, в^шчы, в^яць, галінка, галінясты, пачап^льчык, рубіць, чаўляніна
6 👁