из ВЪжды— Btcbi ужываюць млшыну — вахлярню (польск. — варфа, арфа). в е ж ды ж, ср. павб'кі, вчайкі. в е ж л и в ы й, я к i пілнуецца сьвецкай, жыцьцёнай прыстойнасыіі; вутлы, абычяйлівы. В Е Н ЕЦ м. вянец, кару/на. В ЕН Ч И К зьменыи. кружок, галоўка у машынах, прылалах: пятка, галоўка; верхняя часьць кветкі: карлика. В Е Н Ч А ТЬ кого, ускладаць на каго шанабліва вянец— карунавяць. Сцьвярджаць жанідзьбу царкоўным абрадам—вянчоць, шлюбавоць. Гэтае апошняе слова ўжываецца каталікамі. в е н о к м. сплецены з кветаў круг на галаву: вен, вянуц, вянок, в?нчык. В Е Р А ж. пэўнасьць, пераконаньне, цьвёрдая сьвядомасьць, знацьцё аб чым; навука прынятая народам, вызнаньне праўд аткрытых Богам; вура, закон, веравызноньне, рэл/гія. В Е Р Н О, проўдна. Ад вернага чалавека праўдныя весьці. Праўдны вынік задачи. Расійцы ужываюць саова „верно" яшчэ ў значэньні—х i б а, м а б ы ц ь, з н а ц ь. В ЕРИ Т ЕЛ Ь Н Ы Й аб лісьце, дакуманце; ліст які пасведчае аб даручэньні каму якой справы; верагодчы ліст, грамага. В Е Р О И С П О В Е Д А Н 1 Е ср. веравызноньне. В Е Р О Л О М С Т В О, спранявура, спраняв?рнік-ца. В Е Р О О Т С Т У П Н И К, адшчат?нец. В Е Р О Т Е Р П И М О С Т Ь, толерантнасьць. В Е Р О Я Т ІЕ ср. прыняцьце чаго за праўду; праўдападобнасьць, праўдападобна. В Е С И ТЬ што, вяжыць, вагомы. В Е С О К, В Е С И Л О, мэталічная адзінка вагі да важаньня: вджка, г/рка.Прастакут з гіркаю на нітцы— вагдр. В Е СЫ м. мн. вдгі. 5. Зак
Дадатковыя словы
в^ра, в^тлы, вян^ц, каруіна, павбкі, рэлігія, спраняв<?рнік-ца, спраняв^ра
4 👁