из ВЪжды— Btcbi ужываюць млшыну — вахлярню (польск. — варфа, арфа). в е ж ды ж, ср. павб'кі, вчайкі. в е ж л и в ы й, я к i пілнуецца сьвецкай, жыцьцёнай прыстойнасыіі; вутлы, абычяйлівы. ВЕНЕЦ м. вянец, кару/на. ВЕНЧИК зьменыи. кружок, галоўка у машынах, прылалах: пятка, галоўка; верхняя часьць кветкі: карлика. ВЕНЧАТЬ кого, ускладаць на каго шанабліва вянец— карунавяць. Сцьвярджаць жанідзьбу царкоўным абрадам—вянчоць, шлюбавоць. Гэтае апошняе слова ўжываецца каталікамі. в е н о к м. сплецены з кветаў круг на галаву: вен, вянуц, вянок, в?нчык. ВЕРА ж. пэўнасьць, пераконаньне, цьвёрдая сьвядомасьць, знацьцё аб чым; навука прынятая народам, вызнаньне праўд аткрытых Богам; вура, закон, веравызноньне, рэл/гія. ВЕРНО, проўдна. Ад вернага чалавека праўдныя весьці. Праўдны вынік задачи. Расійцы ужываюць саова „верно" яшчэ ў значэньні—х i б а, м а б ы ц ь, з н а ц ь. ВЕРИТЕЛЬНЫЙ аб лісьце, дакуманце; ліст які пасведчае аб даручэньні каму якой справы; верагодчы ліст, грамага. ВЕРОИСПОВЕДАН 1 Е ср. веравызноньне. ВЕРОЛОМСТВО, спранявура, спраняв?рнік-ца. ВЕРООТСТУПНИК, адшчат?нец. ВЕРОТЕРПИМОСТЬ, толерантнасьць. ВЕРОЯТІЕ ср. прыняцьце чаго за праўду; праўдападобнасьць, праўдападобна. ВЕСИТЬ што, вяжыць, вагомы. ВЕСОК, ВЕСИЛО, мэталічная адзінка вагі да важаньня: вджка, г/рка.Прастакут з гіркаю на нітцы— вагдр. ВЕСЫ м. мн. вдгі. 5. Зак