Альпенскі дыялектны слоўнік (2004). І. Ляшкевіч

 ◀  / 37  ▶ 
А Л Ь П Е Н С К І ДЫ Я Л Е К Т НЫ С Л О У Н І К ЗОЛІТЬ зак. Вымочваць адзенне ў адвары з попелу. Зарэ мыла да стірального порошку не докупісса, то мо зноў золіть будом одежу, шчэ ж не забыліса. ЗЮЗЯ ж. Холад (у размове з дзецьмі). Зюзя на дворэ, Пэтрык. I ІДОЛ м. Ідал (часцей за ўсё выкарыстоўваецца як лаянкавае). Іді спать, ідол ты, шкоднік. ІМАЛЬ (ІМЭЛЬ) ж. Балотная расліна, добры корм жывёлё зімой. Коб пойшоў да імалі нажаў, мо высохла б. ІМПАТ м. Нейкая сіла, дух. Да гром ек ляснуў кала мане, то мане імпатом откінуло на землю, а корова, ек я очомаўся, лежала нежыва. ІРОД м., лаянк. Ірад. От, ірод, от угрыз душу. К КАГАЛО н. Ро д, племя. У іхнём кагалі ўсе такіе, бы ты не знаеш - зімою снегу не достанеш. к Ак а ж. Штосьці бруднае, брыдкае (у размове з дзецьмі). Не чапай, гэто кака, кінь тютю лети. КАЛІТА ж. Палявая сумка. Каліту леснік носіть, мо там еда ека, мо бумаги КАЛЮГА ж. Лужына. Унь малы ў калюгу ўпаў. КАШИЦА ж. Невялікі царкоўны будынак. У нас была капліца пры Полъшчы, туды ўніяты ходілі, а Советы клуба з ее зробілі, наліхо ім
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
8 👁
 ◀  / 37  ▶