Альпенскі дыялектны слоўнік (2004). І. Ляшкевіч

 ◀  / 37  ▶ 
А Л Ь П Е Н С К І А Ы Я Л Е К Т НЫ С Л О У Н І К ЖУПАН м. Верхняе адзенне, паліто. Раньшэ ўсе жупан казалі, это зарэ ўжэ паліто сталі казать. ЖЫД м. Яўрэй. До войны ў Ольпэні жыдоў oŭ маса было! Немцы іх, небурак, усех уладілі. ЖЬІЖА ж. Агонь (y размове з дзецьмі). Не чапай жыжу, а то буде вава. ЖЭЎЛЕТЬ незак. Тлець. Торф жэўлеў-жэўлеў ды ŭ загорэўс-такі. 3 ЗАЕДЬ ж. Г нус, машкара. У той год ад заеді худоба дохла. ЗАКАЛЕЦж Сыры, недапечаны слой у хлебе каля ніжняй скарынкі. У ее хлеб вечно з закалъцэм, а вонамане вучыць! ЗАЛОГИ» зак. Зашмальцаваць. Рубашку залоіў, еле домыласа. ЗАПОЛ м. Прыпол, ніжні пярэдні край сукенкі, кашулі i пад. Поўны запол грыбоў, бач, набрала, пока корову загнала. ЗАРЭЙДАЦЬ зак. Запэцкаць, вымазаць. Неді штаны зарэйдаў у коломазь. ЗАСЕКИ зак. Засякчы. Трэб тепэр пеўня засекті, годі вон біўся. ЗАСТОРОНОК м. Месца для сена ў хляве. Засторонок порожні зарэз, а васна далеко. ЗАТОЎКА ж. Унутранае сала. Коліся затоўку скачвалі ў такіе бы рулеты да солілі. ЗЕЛЕНЕЦм. Малы шчупак. Ек збоўталі ту копанку, то зеленцэ радамi ішлі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
8 👁
 ◀  / 37  ▶