Слоўнік каляндарна-абрадавай лексікі Усходняга Палесся (2007). Л. І. Лапіцкая

ПАКРО'ВА ж. Пакро'ва ўжэ сцеле лістом [Навасёлкі Калінк.]. Пакро'ва ў гэты дзень малілася за ўсіх людзей [Бывалькі Лоеўск.]. На Пакро'ву лісце пасыпаецца на землю [Небытаў Хойн.]. На Пакро'ву неможно було чапаць землю [Веляцін Хойн.]. ПОКРО'ВА ж. Покро'ва —ужэ конец восені [Махнавічы Маз.]. Ека Покро'ва, така i зіма [Завайць Нараўл.]. На Покро'ву последня птушка леціць ад нас [Багуцічы Ельск.]. На Покро'ву ідэмо ў цэркоў, стоімо службу [Града Жытк.]. До Покро'вы ўсё трэ звозіць з поля [Ляскавічы Петрык.]. На Покро'ву короў не вугоняюцъ у поле [Маркоўскае Лельч.]. ПОКРО'ВОЧКА ж. Хутко прыдзе Покро'вочка, прынясе платочка i пакрые. [Махнавічы Маз.]. ПОКРО'Ў м. У царкве на Покро'ў отправа була [Замошша Лельч.]. Богослаў - тады Покро'ў [Валаўск Ельск.]. На Покро'ў нічого не робілі, празнувалі ўсе [Вербавічы Нараўл.]. Покро'ў не покрыў землю снегом покрыелістом [Сяменча Жытк.]. * ПАКРАВО' БО'ЖАЙ МА'ЦЕРЫ н. На Пакраво' Бо'жай Ма'церы ідом ў цэркоў i молімса, коб спасціса ад хваробы, злых людзей [Малыя Аўцюкі Калінк.]. ПАЛІКО'П м. Прысвятак народнага календара, які адзначаецца 9 жніўня (27 ліпеня ст. ст.). На Паліко'па не робім, можэ бліскавіца ўдарыць [Балажэвічы Маз.]. Паліко'п бувае ек жыто жнуць [Вялікія Аўцюкі Калінк.]. 3 Паліко'па, кажуць, качанкі у капусце завязваюцца [Прудок Маз.]. На Паліко'па можэ налецецъ дошч з моланкою [Буйнавічы Лельч.]. На Паліко'па нелъга звозіць сено ў гумно, бо можэ спаліць яго моланкай [Буда-Сафіеўка Лельч.]. На Паліко'па не робім, i сено не складаем у копы, можэ спаліць блісканіца [Навасёлкі Петрык.]. Як поскладаеш на Паліко'па сено ў копы, то Палікоп попаліць етыя копы, того ж i зовуць его Паліко'п - не робі ў еты дзень [Рычаў Жытк.]. На Паліко'па можэ моланка ўбіць i чоловека, калі ён на полі робіць [Сярэднія Печы Лельч.]. У нас кажуць: иХто на Паліко'па працуе, тому не шанцуе" [Казловічы Калінк.]. ПАЛЫ'Н м. Расліна з характэрным пахам i смакам як атрыбут купальскага абрадавага комплекса, надзеленая аберагальнай сілай. У купальную ноч дзеўкі клалі пад паху палы'н, шоб ведзъмы не завелі ў лес [Махнавічы Маз.]. У нас на Купало пуд дзверы ў хлеве клалі палы'н, коб ведзъмы не пробраліса [Маркоўскае Лельч.]. ПА'ПАР АЦЬ-КВЕ'ТКА, ЖО'ЎТА КВЕ'ТКА. Кветка папараці, якая паводле купальскага павер'я расцвітае апоўначы раз у год, на Купалле, i надзяляецца магічнай сілай. ПА'ПАР АЦЬ-КВЕ'ТКА. Папараць-кве'тку шукаюцъ у купальную ноч [Слабада Маз.]. Хто ўбачыць папараць-кве'тку, той усё будзе бачыць, i клад пуд землёй убачыцъ [Хамічы-2 Калінк