Хто не драмае, той i мае. Пагон. Хто пільнуе свята, у таго пустая хата. Кам. Ці ўмер Данша, ці скулё задавіла - адзін канёц. Тульг. Цебе' хоць i чуеш, але не перэбічуеш. Капц. Чаго не ясі, таго ў рот не несі1. Карч. Чакай, мо жаба цыцы дасць. Зар. Чорта хрысці', a ён - пусц?. Капц, Чужую беду па воласу развяду, а сваёй i рсізуму не дабяру. Кам. Чужая жонка медам мазана, а свая - дзегцем. Барав. Чухайся вол з валём, конь с канём, а свінні нема с кім, дак аб тын. Зар. Чыста i гладка, а гледзёць гадка. Вял.Аўц. Што маём, тым i прымае'м. Стад. Што старьіі кажа на глум, дык маладьі бяру на вум. Вял.Аўц. Шчасце за грошы не купіш. Беразн. Я за свайго Кузьму каго хочаш вазьму1, а ты сваю Арь'шку павазі'па рііінку, Зар. Язык без касцёй: што хсча, тое лапоча. Васьк. Яму ўсёрбуна: што чорнае, а што белае. Карч. Як асшка затрасёцца, тады й волік напасёцца. Стад. Як вуросце зване'ц, то й казьбе1 конец. Капц. Якая вячэра, така'я й дзука. Капц. Які го'сць, таксіе й частавённе. Юркав. Як дсібра жывёцца, то й на треску прадзёцца. Спяр. Як добрэ плечэ, то й тупіца сечэ1. Стад. Які ёхаў, такі й на воз узяу. Савіч. Як ідзе дождж знізу, то хавайся ў хізу, а як ідзе з тары, то беры валы ды ары. Кам. Які ішоў, такога знайшоў. Карч. Як камгірна, дак i патраўна. Камар. Які май, такі будзе ўраджай. Тонеж. Як любоў да саве'тдак i ў пост мясаед. Карч. Які пень, такі й адрасце'нь. Карав. Як пойдзе вайною Кітій, то хоць хАту кідай. Карав. Як пбуная скрыня, тады й свіння гаспадыня. Буйн. Як ста'не на палено, дак свінні па калёно. Гароч. Як у гумне не малоціцца, дак у хаці коло'ціцца. Стад. Я ему мешкём, а ён обушком. Стад. Якая Хадоска, такая яе палоска. Сцеж. Я не чоловёк, але й Хома' не лібдзі. Лісн
Дадатковыя словы
адрасцень, арьшку, бедў, вбз, вўросце, госць, дабярў, дбждж, дз^ка, званец, колоціцца, кўпіш, лапбча, обушкбм, павазіпа, пбўная, прымаем, развядў, рбт, саветдак, стане, такбга, хс>ча, чужўю, ўсёрбўна
4 👁