ПРЫКАЗКІ, ПРЫМАЎКІ, ФРАЗЕЛАГІЧНЫЯ СПАЛУЧЭННІ Адцай рукамі, a хадзі нагамі (перасцярога для лёгкадумрых). Хвойн. ( Адцай(жонку, а сам у саломку (застацца аднаму). Карч. Адказаў, як па мордзе( даў. Jlicn. Адзін гарэў, a другі ногі грэў (ірацічна — парадніўся). Кам. Адзіў зір на Мазыр, a другі на Кіеў (пра касавокага). Стад. Адзін з'ясі вара, адра хвала (пра сквапнага). Капц. Адзін ўіаглядае к лесу, a другі к бесу. Тульг. Аўаніўся i перамяніўся (стаў другім чалавекам). Кам. Бабіных груш не руш, свар трасі'і бабі несі. Барав. Багаітаму i чорт дзеці калыша)(жыве вельмі добра). Зар. Балалайка ніколі не будзе хазяйка (пра гаспадыню). Стад. Бачылі вочы, што бралі, ежце, хоць павулазце (пра жаніха i невесту). Крыўч. ( Бедная зарэзала курыцу i абузялша вуліцу. Капц. Без кореня i дерево не росце. Глушк. Без маткі i сонца не грэе. Граб. Без прычины i балячка не сядзе. Ком. Бог не слухае, ціто свіння рухае. Капц. Бувае, што й кошка лапці абувае. Ламав. Бугай бушуе, весну чуе, курка соко'чэ, знесціся хочэ. Тон. Будзеш дахай, дак будзеш й узяхай (пра руплівую жанчыну). Спяр. Була ў сабакі хата (пра чалавека самахвала). Сцеж. Було таго смаку, як у печаным раку. Капц. Буў Цімох да пошоў(на мох. Стад. Век жыць, не(мех шыць. Гарб. Воўка ногі кормяць (параду для працавітага чалавека). Зар. Востры, як вуда, ды рэжа худа(. Барав. Вурас пад неба, а дурны як трэба (пра лайдака i гультая). Хвойн. Вурасла ўрода серод огорода. Стад. ; ( Вучы дзіця, калі лежыць паперок лаўкі, а калі ляжа на ўсю, то хоць крычы ва ўсю. Капц. ( Галасша баба на весь лес, а по ёй ніякі бес. Беразн. Галодным пярэйдзеш вуліцу, а голым не. Крыўч. Гарбатого могіла вуправіць. Стад. Глухая цяцера, што прыйдзе ў галаву, той меле. Спяр
Дадатковыя словы
а^аніўся, аб^зялша, б^гай, бушўе, в^да, зясі, прычйны, сокочэ, трасіі
3 👁