одрых козлекоў наррула. Савіч. НАДЗЕВАНКА (надзеванка), ж:., ужыв. толькі ў адзіну Фаршыраваная рыба. Зрабша надзеванку, не знаю яка будзе. Тульг. НАЛОЖЬІЦЬ (наложыць); -v-.-ыш-. зак.трыв. Надзець рукавіцы., Коля, сынок, наложи рукавщы, а то рукі i поотмерзаюрь. Карав. НАЛІЧНІК (налічнік), м. Па-мастацку зробленыя упрыгожанні врнкавага брку акон. Подаіў мне налічнік. лічнікі ў Хведоррвой хаці вельмо красівуя. Буд.Саф. НАЛУПАШЫЦЬ (налупашыць), -у-.-ыш-. зак.трыв. Набіць за правіннасць. Так налупашыла свого хлопца, што i гуркі потопугаў. Цераб. i НАЛЯСШКІ (наляргікі). Тонкія бліны з мукі. Одзін наляснік ! згореў. Нарекла налуснікоў на бед. Bepacў НАМЕТКА (наметка), oicj. 1. Кавалак марлі. Трэба абвязаць палец, а нема наметкі. Тульг. 2. Кавалак прлатна, якім абвязваюць ўватоў у час вяселля. Пообвезалі наметкамі i рошлі свртэ с хаты. Карав. f 7 НАПАКІ (напакі), прысл. Наадварот. Ты чоботы напакі обуў. ,Ляск. ! НАПОХВАЩ (напохварі), npbicjf. Напагатове. Ек була корова на цуленні, то лампа стаяла напухваці. Верб. НАПРАНАЦЦА (напрануцца), -ю;-.-еш-. незац.тцыв. Накрывацца. Напраш на сябе коўдру — цяплей будзе. , Ком. НАР АД (нараў;), M.f уж ув. толькі ў адзін. Трацкі станок. i Прынесі нарад у хату, будам ставіць крорны. Зар. НАРОЖШК (нарожнік), м. Корж. Спекла нарожнікі на бед. ! Хвойн. t НАРУЧШК (наручнік), м. Даматканы ручнік. Вазьмі наручнік да ўутрысся. Курч. ; НАЎСКЛАД (ірусклад), пцысл. Заарарь. Ек загон орецца i борозна к борозне прыкладаецца, то наўсклад. Асрграж. НАШКРАБАЦЬ (нуішкрабаць),;-ю-.-еш-. незак.трыв. Дррнна напісаць. Нешта не паняць, што ты тут нашкрабоў? / Скал. НАЦЯГТЧ (нацягіч), м. Бондарская прылада, пры дапамозе якой нацягіваюць абручы ip кольу або на драўляны посуд. Без нацягіча обручы на дзежку не нацягнеш. А страж
Дадатковыя словы
б^дзе, н^ішкрабаць),;-ю-.-еш, нал^снікоў, наложй, нап^хваці, напран^цца, нарр^ла, обуў.,ляск, потоп^гаў, р^кі, ц^ленні, ірўсклад
11 👁