МуЧКА (мука), ж., ужыв. толукіў адзін. Густар кароткаў i жорсткая трава ў лесе. Мучка больр расце каля дубоў ,i бяроз. ўашукай ў муццы баравікоў. Кам. МУЧОК (мучок), м., ужыв. толькі ў адзін. Жменя лёну. От цамучу мучок;да спраду. Пагост. МЯНТАШКА (мянташка), ж. Прырда, пры дапамозе якой востраць касу. Вазьмі мянташку да навастры косу. Каркав. МЯНТАШЫЦЬ (мянташыць), -yў -Ы Ш -. незак.трыв. Вастрыць. Як добра памянташыш косу, то луччай бярэ. Зар. t МЯТЛУХА (мутлуха), ж., ужыв. толькі ў адзін. Мятліца. На i етум поплаві одна мятлуха выросла. Козлов. МЯЦЕЛЬНПС (мяцельнік), м., ужыв. толькі ў адзін. Вузкая затока, якая мае хуткае цячэнне. Апхвацім волоком еты мяцельнік, мо плоток уловім. Жах. М'ЯЛА (м'яла), м., ужыр. толькі ў адзін. Вельмі непаротлівы / чалавек. Ну й м'яла ў Пятрыхі хлопец. Ком. М'ЯЛЬШЦА (м'ялріца), эу. Куча наваленага адзення. Мото ўжэ й моя кохта ў мяльніцу попала. Козлов. i i i НАБГОМ (набгом), як.прысл. Вельмі хутка. Нема кружкі, п'ю цабгом з ведруа. Ляск. НАБІВАНКА (набіванка), ж., ужыв. толькіў адзінг Квашануя капуста ў дзежіўы пад грётам.;Ha маладзіку шаткавалі , капустуў— такая набіванка добрая. Карч. НАБНЦСІ (набілТуў),ужыв. толькіў мнржн. Ткацкая прылада., Етые набркі да берда не потходзяць. Глініц. НАБІРАК (набіраір, м. Невялікі іўошык для ярд, ягадрік. Прынесла повен набірак сунщ, у однэм месце набрала. Мал/еш. НАБУКРОІЦЬ (набукроіць), -ю-.-еш -. зак.трыр. Падбухррыць на яр-небудзь дрэнны ўчырак. Так набукроіла мого Івана жонка, шчо й до маткі стаў цогано относіцца. Верб. t НАГДОВЕРЬ (нагуовесь), ррысл. Нядаўна. Нагдовесь i прыходзіў у госці братаніч. Тульг. / J НАДОЕЧЫ (надоечы), прысл. На днях. Надоечы ў лес хадзша
Дадатковыя словы
ведр^а, дзежі^ы, дубоў,i, квашан^я, м^ка, м^тлуха, м^ццы, м^чка, маліеш, мяла, мялріца, мяльшца, набілтўў),ужыв, наг^овесь, тол^кіў, і^ошык
19 👁