КАРАГЛИ (карагле), зб. наз., уэуыв. толькіў адзін. Гарадкі., П}йдзем у карагле погуляем. Верасн. f КАПА (капа), ж. Пакрывала для ложка. Засцелі ложак купай. / §аР , , КАРАУЧАНІК (караўчанік), м. Карабейнік. Твоя сорочка дака гразна, шчо толькі караучаніку отдаць. Курыц. КАПОТ (капот), мг ужыв. толькі ў адзінуСукенка;/ часам халат. Пашыла такі капот, што на вуліцу не вуйдзеш. ЦаРч, , КАПТАШК (каптанік), м. Жаночая кофта. Ходзіла до швейкі по каптанік, а ена не пошыла. Скрыг. КАПТУРОК (каптурок), м. Вопрутка для груднога дзіцяці з ! капюшонаў. Надзень дзіцяці каптурок. Смят. КАРАЎКА (караўка), ж. I. Анучы i іншая веташ. Занесі г-*...... '! \« ,?/гп 2 ГТеахапноя /га!:,м.;.. - / / 4 / / / цi ' i M j yk'iuijіа. i i _у іі кара.)ко сіая уўізядора, у хаіу улсзьці, нельга. Кам. КАРЬІ (кары)., ужыв. толькі ў множн. Вялікія сані, цегачы. ргыя кары ледзь трактар вязр. Карчу / t KACHIK (каснік), м. Стужка. Уплеці мне ў косы розавы каснік. i Веляц. KATAHKI (катанкі), ужыв. толькі ў множнуСамаробныя ралёнкі. Катанкі стопталіса, требо другіе. Смят. КАЎБУХраўбух), м. Свіны страўнік, начынены мясам. На рлясі печэцца каўбух. Верасн. КАЎГАНАК (каўганак), лі.Сальнічка, у якой трымаюць соль. ДСупіла ходюшы каўганак. Свірын. / КАЎЗЕЛЬ(каўзель),л«., ужыв. толькіў адзін.. Каток. Екпошоў /Мой унучок на той каўзель, то не дозовешса. Замош. КАЎЗЕЛІЦА (каўзеліца), ojc., ужыв. толькі ў адзін. Галалёд, абліваха. Така каўзеліца ўсюды, што ходзіць не можно. / u Зім.Буда. КАЎКАЕ (каўкае), -ю-. -еш-. незак. трыв. Мяўкае. Так доўга кошка каўкае — есці хоча. Спяр. КАЎМЬІ (каўмы), ужыв. толькі ў множн. Тоўчаная бульба, пюрэ. На вечеру толькі каўмы c кіслым молоком. Кончав. КАЎПАКІ (каўпакі), ужыв. толькі ў множн. Шампіньёныў грыбы. Куліна назбірала так багато каўпакоў ле свого „ гдроду. Віць. КАЎЦЁБ (каўцёб), м. Выраралаеўесца на балоце. У тым каўцёЬі дзеці карасёў наловілі. Скрыг
Дадатковыя словы
ykiuijіа, адзін^сукенка, вопр^тка, выраралае^есца, к^пай, караглй, каўзель(ка^зель),л, множн^самаробныя, п<}йдзем, іга, ігп, імой
10 👁