J КАЛІУНІК (каліўнік). м.,ужыв. толькіў адзін. Бульбянік. На ! горсідзе калуіўнік ужэ посох. Брын. КАЛІНАВІК (калінавік), м., ужыв. пюрькі ў адрн. Страва, заціруса з мукі i ягад каліны. Пасёрбалі ўнукі калінавік / i пабепд ў школу. Небыт. , КАЛПЦу(каліць), -ю-. -іш-. незак.трыв. Бяліць. Трэбо каліць /печ. Замош. / / КАЛЮГА (калюга), м. \ ж. 1. П'яніўца. Hy ў. калуга еты Максііў. Малеш. 2. Лужына. Ета калюга мало калі / вусыхае. Ляск. КАЛЯКАЕ (калякае), -ю-. -еш-. незак. трыв. Гавурыць незразумела, мала вядома. Што ён там калякае с суредкой? Ляск. КАЛАДАН (каладаў), р. Нож з драўлянай ручкай. Возьмі кададан на столе i нареж хлеба. Малеш. KAMAKI (камркі'), ужыр. толькі ў мнужн. Бульбянгіе пюрэ. На вечеру камакі i кіслыя гуркі — болып нічога нема7. /Брын./ КАМУ Цаму), yojcbie. толькіў множн. Бульбянае пюрэ. Вазьмі , міску c печы — там каму c салам. Зар. КАМЕДНО (камедно), як. прысл. Цікава, смешна. Камедно Tbj гаворыш. Сун. КАМЕНІЦЫ (каменіцы), ужыв. толькі ў множн. Лясныя чырвоныя ягады з камяністым ядром. Вольго, ходзем / у лес по камрніцы. Хобн. КАМЕШШК (камешнік), м., ужыв. тольрі ў адзін. Куток ля , печы. Кавеню i вілкі постаў у камешнік. Дубр. КАНАЛА (кунапа), ж.;Лаўка ca спінкаю для сядзення ў хаце. Праходзьце ў хату да садзіцесь на канапі. Бурк. КАНАПЛЯНКА (каўаплянка), ж. Вялікая паўшарсцяная хусдка. Абапнула канапля7нку i пашла ija работу. Кам. КАНАПЛЯНІК (канаплянік), м. Верабей. Дзеці пад страхой /вукруцілі кубло канапляўікаў. Сляр. / КАНЮШКА (канюшка), ж. Тррба. Пашыла сабе канюшку i , хаджу па шчавель на поплаў. Небыт. y КАШ (кані),ужьгв. толькіўмножн. Вярэнікі. Нема белай мукі, а до зварыла £ кані. Карч. КАНДЗЕЦЬ (кандзець), -y-, -іш-, незак. трыв. Настойліва пррсіць, дамагацца свайго. Перастань кандзець — рлухаць надоело. Ляск. / КАЎГАНКу (каўганка), ж. Гліняная міска. Подай каўганку з заціркой. Валаўск
Дадатковыя словы
гав^рыць, зацір^са, к^бло, к^напа, ка^аплянка, кал^іўнік, калпц^(каліць, канапля^ікаў, мнўжн, п'яні^ца, пяніўца, сўн, ібрын, івукруцілі, іпеч
11 👁