я: КАБАТ (кабат), м. Верхні цёплы пінжак без рукуваў. Будзеш , іці па дровы, то накінь кабат, бо вельмі холадна. Бурк.
КАБОША (кабоша), ж. Рыбалоўная прылада. Hy й кабошу , зробіу, i полоніка не зловіш. Замош.
КАБУЛКА (кабулка), ж. Вочка ў ніце, праз якое праідягваюць ніткі асновы. Слепа ўжэ стала, што праз кабулку нітку / ніяк не процегну. Смят.
КАВЕШНІК (кавешнік), м., ужыв. толькі ў адзін. Вугал ля печы, дзе стаяць ёмка, качарга, вілкі. От напекла ! млінцоў i паставіла ёмку ў кавешнік. Юркав.
KABF.P (кавер), м., ужыв. толькі ў адзін. Забалочаная даліна 1 . ' /. /. i -w'Ł.л .! (Kćlb,. ў i J,.'и. . j c ij /» _ і. і у i С 'i» j / і р ЦО.
JHiiC iići i j '-лі M i i Ol О кавертоў, дзе ловяць рыбу. Ляск. 2. Нізкае забалочанае месца ў полі. Таке сено добрэе, у каверце наўкошваў. , Скрыг.
КАВЕНШК (кавеннік), м., ужыв. толькіўадзін. Вугал ля печы, дзр ставяць венік. У кавеніку стаіць венік. Юркав.
КАВЯНЯ (кавяня), ж. ужыв. толькі ў адрін. Качарга. Возьмі ! кавеню ў кавешніку да вугробі жар. Скрыг.
КАДОБА (кадоба), ж. Драўляная бочка, дзежка. У мене шчэ ! цэлая кадоба проса. Валаўск. / f КАДОЎБ (кадоўб), лг. Невялікае азярцо на лузе. У етум кадоўбі , можно полрвщь рыбу. Балаж. t / КАЖУШКА (кажуціка), ж. Невялікая шчучка. Хведор багато ! налови/ кажушок. Верасн. / f / КАЗАН (казан), м. Чыгун. Зворыла ў печы казан кортоплі. ўіяск.
КАЗЛЯК (казляк), м. Усякі ядомы грыб, апрача баравікоў. , Набраў кошель одных казлекоў. Астраж.
КАЗУСТКА (казустка), ж. Мужчынская жылетка. Пошыла казустку свойіўу чоловеку. Смят.
КАЛАТУША ўкалатуша), ж. ужыв. толькі ў адзін. Зацірка. вечэру зварыла калатушу з молоком. Вял. Аўц.
КАЛАТУШНІК (калатушн]к), м. ўаязлівеіў. Сеў еты / калатушнік у лотку i бощца переехаць Прыпець. Ляск.
КАЛЕЙКА (калейка), ж. Чарга. Стань i ты ў калейку за хлебом. Малый
Дадатковыя словы
каббша, наловиі, рук^ваў, свойі^у
17 👁