я ЗАПАЛАЧ (запалач), ж., ужыв. торькі ў адзін. Ніткі для 0 вышывання. Ета настольніца вушыта толькі запалаччу. / Алякс. / i i i ЗАПАСКА {запаска), ж. Хвартух. Ось надзену запаску i пойду / на вуліцу. Санюк. t ЗАПІНКАў (запінку), ж. франка на акно. Повесь чыстые / запінкі на вокны: заўтрэ веселле. Вял.Аўц. f / ЗАРОГА (зарога), ж. Невялікая затока на рацэ. У тую зарогу / часто рходзяць подусты. Ляск. t / , ЗАРОГ (зарог), м. Паўвостраў. Той зарог зарос травой. / Астраж. / , , , ЗАРЭ (зарэ), урысл. Зараз. Погуляй у нас, зарэ мамо прыдзе, поўечэраем. Лісн. ЗАРЬШАЕ (зарывае), -ю-. -еш-. незак. трыв. Пры спяуанні падымае высока голас. Ну,й зарывае як спевае, не падведзёш сваім голасам ему. Ком. ЗАСКАЦЕНЬ (зарацень), м. i ж. Неўцярплівы чалавек, выскачка. От не дасць i слова сказаць — еты заскацёнь., Канат. ЗАСЛАНКА (заслонка), ж. Кавалак жэсці, якой зачыняюць реч. Зачыні засланкай печ. Карав. ■ ЗАСЛОН (заслон),р. Драўляная лаўка, услон. 1. На заслон пасадзі дзіця. Скалодз. 2. Стул. Подай, Куліні заслон а то ррышла i стоіць у порозі. Ляск. ЗАСТОРОНОК (засторонок), м. 1. Вугал у адрыне ці гумне, дзе захоўваецца збожжа ці сельгаспрылады. Жыто складзено ў одзін засторонок, а граблі i вілкі — у друп. Бура Саф. 2. П ерагарора ў хляве для маладняка. Донька, возьмі да пудкінь травы ў засторонок для / целяці. Канат. / ЗАСЦЩЬ (зусціць)ў -у-, -іш-. незак. трыв. Закрываць. Не засці ! мне, атыйдзі ат акна'. Курыц. ЗАТКАЛО (заткало), н., ужыв. тулькіў адзін. Пробка. Андрэй, / зробі хутчэи заткало ў бутоль. Чырвонабяр. f ЗАХАКАЦЦА (захакацца), -ю-.-еш-. зак.трыв. Задыхацца. Так заркаўса бежкі. Скалодз. ЗАХОЛОД (захолод), м.; ужыв. тулькі ў адзін. ртудзень, /Халоднае. Такі смачны захолод, шо весь поелі. Букч. ЗАШЭРХНУЦЬ (зашэрхнуць), -у-, -еш-. зак.трыв. Пакрыцца / тонкім лёрм. За ноч вода ў ведре зашэрхла. Астраж.f ЗАШЧАПКА (зашчапуа), ж. Клямка ў дзвярах. Пацягні заўчапку — дзверы атчыняцца. Зар
Дадатковыя словы
з^сціць, за^чапку, зашчап^а, не^цярплівы, по^ечэраем, тўлькі, тўлькіў, іхалоднае
9 👁